|
Τι ζητάς, για πες μου τι ζητάς;
Πόρτα που ’χει κλείσει μη χτυπάς.
Μη μου λες πως τώρα μ’ αγαπάς,
είναι αργά δυστυχώς, είναι αργά.
Είσαι μια συνήθεια
που ’χει πια περάσει,
είσαι ένα λάθος τόσο μακρινό.
Σου το ξαναλέω, σ’ έχω πια ξεχάσει,
πάρε την καρδιά σου
κι άντε στο καλό.
Τι ζητάς, για πες μου τι ζητάς;
Ότι φεύγει πίσω μη γυρνάς.
Δε με νοιάζει τώρα κι αν πονάς,
είναι αργά δυστυχώς, είναι αργά.
Είσαι μια συνήθεια
που ’χει πια περάσει,
είσαι ένα λάθος τόσο μακρινό.
Σου το ξαναλέω, σ’ έχω πια ξεχάσει,
πάρε την καρδιά σου
κι άντε στο καλό.
|
Ti zitás, gia pes mu ti zitás;
Pórta pu ’chi klisi mi chtipás.
Mi mu les pos tóra m’ agapás,
ine argá distichós, ine argá.
Ise mia siníthia
pu ’chi pia perási,
ise éna láthos tóso makrinó.
Su to ksanaléo, s’ écho pia ksechási,
páre tin kardiá su
ki ánte sto kaló.
Ti zitás, gia pes mu ti zitás;
Όti fevgi píso mi girnás.
De me niázi tóra ki an ponás,
ine argá distichós, ine argá.
Ise mia siníthia
pu ’chi pia perási,
ise éna láthos tóso makrinó.
Su to ksanaléo, s’ écho pia ksechási,
páre tin kardiá su
ki ánte sto kaló.
|
