Είχα ένα φίλο, μεγάλο αληταρά,
στα σύννεφα πετούσε,
στον ουρανό πλανιότανε
στ’ αστέρια κατοικούσε,
στ’ αστέρια κατοικούσε.
Ένα φίλο μου τρελό που τρελά σε αγαπούσε,
ένα φίλο μου πιστό που για σένα μόνο ζούσε,
ένα φίλο καρδιακό που τον χάρισα σ’ εσένα,
ένα φίλο αληθινό, δηλαδή εμένα.
Αααχ, αααχ, φέρτε μου να πιω,
αααχ, αααχ να τιμωρηθώ.
Πήρα το φίλο, το φίλο μου αγκαλιά
λιγάκι πριν πεθάνει,
μέσα στο ψέμα, στο ψέμα είναι ντροπή
να ζει τέτοιο αλάνι,
να ζει τέτοιο αλάνι.
Μα το `χει ρίξει στο πιοτό μήπως και σε ξεχάσει,
δεν ξέρω πια τι να του πω, κι εγώ τα έχω χάσει,
ένα φίλο είχα κι εγώ και τον χάρισα σ’ εσένα,
ένα και μοναδικό, δηλαδή εμένα.
Αααχ, αααχ, φέρτε μου να πιω,
αααχ, αααχ να τιμωρηθώ.
|
Icha éna fílo, megálo alitará,
sta sínnefa petuse,
ston uranó planiótane
st’ astéria katikuse,
st’ astéria katikuse.
Έna fílo mu treló pu trelá se agapuse,
éna fílo mu pistó pu gia séna móno zuse,
éna fílo kardiakó pu ton chárisa s’ eséna,
éna fílo alithinó, diladí eména.
Aaach, aaach, férte mu na pio,
aaach, aaach na timorithó.
Píra to fílo, to fílo mu agkaliá
ligáki prin petháni,
mésa sto pséma, sto pséma ine ntropí
na zi tétio aláni,
na zi tétio aláni.
Ma to `chi ríksi sto piotó mípos ke se ksechási,
den kséro pia ti na tu po, ki egó ta écho chási,
éna fílo icha ki egó ke ton chárisa s’ eséna,
éna ke monadikó, diladí eména.
Aaach, aaach, férte mu na pio,
aaach, aaach na timorithó.
|