|
Έφαγα ντοκιμαντέρ, φούμαρα από μπαλκόνι,
δυο μπουκιές αθλητικά μα είχανε πολύ λεμόνι,
φόρεσα τα πιο καλά όχι για να το γιορτάσω,
κόντευα να τρελαθώ, βγήκα λίγο να ξεσκάσω.
Μπήκα σ’ έναν σινεμά και καθόμουν και κοιτούσα,
ζήσαν όλοι τους καλά, έκανα κι εγώ πως ζούσα,
στη γωνιά ο ταξιτζής έπιασε καινούργια βάρδια,
νόμιζα με χαιρετά μα καθάριζε τα τζάμια.
Έριξα βουτιά στο μπαρ, δυο μπαρόβιες κολυμπούσαν,
μα ήταν τα νερά ρηχά και οι πιο πολλοί πατούσαν,
ένας τύπος πονηρός πήγε να με βγάλει ψεύτη,
αλλά είχα πιει πολύ και μιλούσα στον καθρέφτη.
Πήρα σβάρνα τα νησιά, στράβωσα μια πινακίδα,
κι ένα κύμα ξαφνικά μ’ έβγαλε σε μια νησίδα,
κόσμος γύρω μου περνά και κουνάει το κεφάλι,
ήρθε η μέρα κι αρχινά της ζωής το καρναβάλι.
|
Έfaga ntokimantér, fumara apó balkóni,
dio bukiés athlitiká ma ichane polí lemóni,
fóresa ta pio kalá óchi gia na to giortáso,
kónteva na trelathó, vgíka lígo na kseskáso.
Bíka s’ énan sinemá ke kathómun ke kitusa,
zísan óli tus kalá, ékana ki egó pos zusa,
sti goniá o taksitzís épiase kenurgia várdia,
nómiza me cheretá ma kathárize ta tzámia.
Έriksa vutiá sto bar, dio baróvies kolibusan,
ma ítan ta nerá richá ke i pio polli patusan,
énas típos ponirós píge na me vgáli psefti,
allá icha pii polí ke milusa ston kathréfti.
Píra svárna ta nisiá, strávosa mia pinakída,
ki éna kíma ksafniká m’ évgale se mia nisída,
kósmos giro mu perná ke kunái to kefáli,
írthe i méra ki archiná tis zoís to karnaváli.
|
