|
Άν δεν σε είχα ερωτευτεί,
κι άν δεν ήσουνα πληγή
Θα’ταν όλα ίδια, ίδια με το χθες,
μα ήρθες και με καις
Μαζί σου έμαθα πολλά,
και έζησα πιο δυνατά
Έκανα ταξίδια,
γνώρισα γκρεμό, δίπλα στον θεό
Ένα τσιγγανάκι είπε, πως ο έρωτας με βρήκε,
στο δικό σου σώμα αγκαλιά
Είπε να προσέχω όμως, θα’ναι απότομος ο δρόμος,
και θα μας σκοτώσει ξαφνικά
Άν δεν σε είχα ερωτευτεί,
θα’χε φύγει η ζωή
Δίχως μιαν αλήθεια,
πάθος μου κρυφό, πάντα θα’μαι εδώ
Ένα τσιγγανάκι είπε, πως ο έρωτας με βρήκε,
στο δικό σου σώμα αγκαλιά
Είπε να προσέχω όμως, θα’ναι απότομος ο δρόμος,
και θα μας σκοτώσει ξαφνικά (Χ2)
|
Άn den se icha erotefti,
ki án den ísuna pligí
Tha’tan óla ídia, ídia me to chthes,
ma írthes ke me kes
Mazí su ématha pollá,
ke ézisa pio dinatá
Έkana taksídia,
gnórisa gkremó, dípla ston theó
Έna tsinganáki ipe, pos o érotas me vríke,
sto dikó su sóma agkaliá
Ipe na prosécho ómos, tha’ne apótomos o drómos,
ke tha mas skotósi ksafniká
Άn den se icha erotefti,
tha’che fígi i zoí
Díchos mian alíthia,
páthos mu krifó, pánta tha’me edó
Έna tsinganáki ipe, pos o érotas me vríke,
sto dikó su sóma agkaliá
Ipe na prosécho ómos, tha’ne apótomos o drómos,
ke tha mas skotósi ksafniká (Ch2)
|
