Μου ‘πες ποιο είναι τ’ όνομά σου
τον τόπο που έχεις γεννηθεί
για ποιον φυλάς τα δάκρυά σου
κι έχει από σένα πια χαθεί.
Μου ‘πες για λόγια και γι’ ανθρώπους
μα τέτοια θα ‘χεις ξαναπεί
κάθε φορά και σ’ άλλους τόπους
χωρίς αγάπη και ντροπή.
Μου διάβασες ξανά Σεφέρη
το ίδιο που έκανες και χτες
μα εμένα η καρδιά μου ξέρει
πως δε μας σώζουν ποιητές.
Μου διάβασες και τον Ελύτη
κι ακούσαμε και μουσική
μου ‘δειξες το παλιό σου σπίτι
κι ό,τι κρυμμένο είχες εκεί.
Μου μίλησες με ξένες γλώσσες
μα να με πείσεις δεν μπορείς.
Εγώ μεγάλωσα με τόσες
τόσες πληγές, που συγχωρείς.
|
Mu ‘pes pio ine t’ ónomá su
ton tópo pu échis gennithi
gia pion filás ta dákriá su
ki échi apó séna pia chathi.
Mu ‘pes gia lógia ke gi’ anthrópus
ma tétia tha ‘chis ksanapi
káthe forá ke s’ állus tópus
chorís agápi ke ntropí.
Mu diávases ksaná Seféri
to ídio pu ékanes ke chtes
ma eména i kardiá mu kséri
pos de mas sózun piités.
Mu diávases ke ton Elíti
ki akusame ke musikí
mu ‘dikses to palió su spíti
ki ó,ti krimméno iches eki.
Mu mílises me ksénes glósses
ma na me pisis den boris.
Egó megálosa me tóses
tóses pligés, pu sigchoris.
|