|
Ένα δρομάκι γύρευα να βρω την άκρη
ένα κορμί, ένα φιλί, κι αγάπη
μα εσύ δεν είσαι ούτε το ένα ούτε τ’ άλλο
είσαι ένας δρόμος μακρινός και κάτι πιο μεγάλο
Σε γύρευα στον ουρανό μα ήσουν κοντά μου
ο ομορφότερος θεός στην αγκαλιά μου
και ερωτεύτηκα την ώρα που με είδες
αυτά τα μάτια που μου στήσανε παγίδες
Γι’ αυτά τα μάτια τραγουδάω και μεθάω
γι’ αυτά τα μάτια που με ‘μαθαν ν’ αγαπάω
εγώ να λιώνω και να μη στο μαρτυράω
λύτρωσέ με, κοίταξέ με…
Τα μάτια σου στο φως του δειλινού αλλάζουν
με μαγνητίζουν, μονομιάς με εξουσιάζουν
και σου προσφέρομαι, θυσία στο βωμό σου
άσε μου μια γωνιά μες στον παράδεισό σου
Γι’ αυτά τα μάτια τραγουδάω και μεθάω
γι’ αυτά τα μάτια που με ‘μαθαν ν’ αγαπάω
εγώ να λιώνω και να μη στο μαρτυράω
λύτρωσέ με, κοίταξέ με…
|
Έna dromáki gireva na vro tin ákri
éna kormí, éna filí, ki agápi
ma esí den ise ute to éna ute t’ állo
ise énas drómos makrinós ke káti pio megálo
Se gireva ston uranó ma ísun kontá mu
o omorfóteros theós stin agkaliá mu
ke eroteftika tin óra pu me ides
aftá ta mátia pu mu stísane pagides
Gi’ aftá ta mátia tragudáo ke metháo
gi’ aftá ta mátia pu me ‘mathan n’ agapáo
egó na lióno ke na mi sto martiráo
lítrosé me, kitaksé me…
Ta mátia su sto fos tu dilinu allázun
me magnitízun, monomiás me eksusiázun
ke su prosférome, thisía sto vomó su
áse mu mia goniá mes ston parádisó su
Gi’ aftá ta mátia tragudáo ke metháo
gi’ aftá ta mátia pu me ‘mathan n’ agapáo
egó na lióno ke na mi sto martiráo
lítrosé me, kitaksé me…
|
