|
Πέμπτη τηλέφωνα χτυπάνε
Οι φίλοι κανονίζουν πού θα πάνε
Μόνος τριγύρω μου χιλιάδες
Μετράνε τη ζωή στους τσαμπουκάδες
Δεν μπορώ, δεν μπορώ
Παρασκευή
Οι δρόμοι μας βουβοί
Μας έμαθε η ζωή να μη μιλάμε
Στη γραμμή
Το όνειρο εκκρεμεί
Η αγάπη φυλακή
Και τι ζητάμε
Απορώ, απορώ
Αν μ’ αγαπούσες καμιά μέρα
Θα ήθελα να ήτανε Δευτέρα
Να ‘ταν η αρχή
Για μια καλύτερη ζωή
Αν μ’ αγαπούσες καμιά μέρα
Θα ήθελα να ήτανε Δευτέρα
Να ‘ταν η αρχή
Για μια καλύτερη ζωή
Τρίτη θα βγω με την παρέα
Το βράδυ στην Αθήνα είναι ωραία
Νιώθω το σύννεφο που πέφτει
Φοβάμαι να κοιτάξω στον καθρέφτη
Τι θα δω, τι θα δω
Κυριακή χιλιάδες οδηγοί
Γυρεύουν άλλη γη
Και άλλα μέρη
Μα εμείς
Της νύχτα εκδρομείς
Κρατιόμαστε ακόμα απ’ το χέρι
Και ζητώ
Μόνο αυτό
Αν μ’ αγαπούσες καμιά μέρα
Θα ήθελα να ήτανε Δευτέρα
Να ‘ταν η αρχή
Για μια καλύτερη ζωή
Αν μ’ αγαπούσες καμιά μέρα
Θα ήθελα να ήτανε Δευτέρα
Να ‘ταν η αρχή
Για μια καλύτερη ζωή
|
Pébti tiléfona chtipáne
I fíli kanonízun pu tha páne
Mónos trigiro mu chiliádes
Metráne ti zoí stus tsabukádes
Den boró, den boró
Paraskeví
I drómi mas vuvi
Mas émathe i zoí na mi miláme
Sti grammí
To óniro ekkremi
I agápi filakí
Ke ti zitáme
Aporó, aporó
An m’ agapuses kamiá méra
Tha íthela na ítane Deftéra
Na ‘tan i archí
Gia mia kalíteri zoí
An m’ agapuses kamiá méra
Tha íthela na ítane Deftéra
Na ‘tan i archí
Gia mia kalíteri zoí
Tríti tha vgo me tin paréa
To vrádi stin Athína ine orea
Niótho to sínnefo pu péfti
Fováme na kitákso ston kathréfti
Ti tha do, ti tha do
Kiriakí chiliádes odigi
Girevun álli gi
Ke álla méri
Ma emis
Tis níchta ekdromis
Kratiómaste akóma ap’ to chéri
Ke zitó
Móno aftó
An m’ agapuses kamiá méra
Tha íthela na ítane Deftéra
Na ‘tan i archí
Gia mia kalíteri zoí
An m’ agapuses kamiá méra
Tha íthela na ítane Deftéra
Na ‘tan i archí
Gia mia kalíteri zoí
|
