Γιατρέ, όμορφη ζωή να την αφήσω
δώσ’ μου το κουράγιο για να ζήσω
έχω τόσα στο μυαλό μου να σκεφτώ
ζήτα εσύ παράτα απ’ το Θεό
Γιατρέ, αυτή είν’ η μόνη γυναίκα που αγάπησα
ότι πιο όμορφο στα δυο μου χέρια κράτησα
Γιατρέ, στερνή φορά από τα χείλη μου θα πω
σ’ αυτή μονάχα το “Σ’ αγαπώ”
Γιατρέ, δωσ’ της εσύ κουράγιο όταν φύγω
εκεί που πάω εγώ πρέπει να μείνω
είν’ ένα ταξίδι χωρίς επιστροφή
δωσ’ της εσύ το τελευταίο μου φιλί
Γιατρέ, αυτή είν’ η μόνη γυναίκα που αγάπησα
ότι πιο όμορφο στα δυο μου χέρια κράτησα
Γιατρέ, στερνή φορά από τα χείλη μου θα πω
σ’ αυτή μονάχα το “Σ’ αγαπώ”
|
Giatré, ómorfi zoí na tin afíso
dós’ mu to kurágio gia na zíso
écho tósa sto mialó mu na skeftó
zíta esí paráta ap’ to Theó
Giatré, aftí in’ i móni gineka pu agápisa
óti pio ómorfo sta dio mu chéria krátisa
Giatré, sterní forá apó ta chili mu tha po
s’ aftí monácha to “S’ agapó”
Giatré, dos’ tis esí kurágio ótan fígo
eki pu páo egó prépi na mino
in’ éna taksídi chorís epistrofí
dos’ tis esí to telefteo mu filí
Giatré, aftí in’ i móni gineka pu agápisa
óti pio ómorfo sta dio mu chéria krátisa
Giatré, sterní forá apó ta chili mu tha po
s’ aftí monácha to “S’ agapó”
|