Δίνω μια παράσταση για μένα
όμως δεν αλλάζει σκηνικό,
κάνω πως ξεχνώ το χτες κι εσένα
μέσα στον τυφλό εγωισμό.
Μα η γύφτισσα ψυχή μου πάλι αλήτεψε,
με το δάκρυ, με τον πόνο το ξενύχτησε,
και τα λέγαμε για σένα και τα πίναμε για σένα,
που μου άφησες σημάδια στη ζωή μου χαραγμένα,
στη ζωή μου χαραγμένα, γύφτισσα τρελή, ψυχή μου.
Δίνω μια παράσταση για μένα
ψεύτικα στο ψέμα μου να ζω,
χάδια και φιλιά τσαλακωμένα,
άρρωστες οι νύχτες που περνώ.
Μα η γύφτισσα ψυχή μου πάλι αλήτεψε,
με το δάκρυ, με τον πόνο το ξενύχτησε,
και τα λέγαμε για σένα και τα πίναμε για σένα,
που μου άφησες σημάδια στη ζωή μου χαραγμένα,
στη ζωή μου χαραγμένα, γύφτισσα τρελή, ψυχή μου.
|
Díno mia parástasi gia ména
ómos den allázi skinikó,
káno pos ksechnó to chtes ki eséna
mésa ston tifló egismó.
Ma i giftissa psichí mu páli alítepse,
me to dákri, me ton póno to kseníchtise,
ke ta légame gia séna ke ta píname gia séna,
pu mu áfises simádia sti zoí mu charagména,
sti zoí mu charagména, giftissa trelí, psichí mu.
Díno mia parástasi gia ména
pseftika sto pséma mu na zo,
chádia ke filiá tsalakoména,
árrostes i níchtes pu pernó.
Ma i giftissa psichí mu páli alítepse,
me to dákri, me ton póno to kseníchtise,
ke ta légame gia séna ke ta píname gia séna,
pu mu áfises simádia sti zoí mu charagména,
sti zoí mu charagména, giftissa trelí, psichí mu.
|