|
Μία ώρα χαρά , χίλια χρόνια σκοτάδι,
μ’ έχεις κάνει να ζω ένα ατέλειωτο βράδυ,
κι ούτε καν προσπαθώ να ξεφύγω από σένα,
θέλω το ψέμα.
Σβήνει η λογική στο φιλί σου επάνω.
Θέλει τόσα η καρδιά που τον έλεγχο χάνω.
Δεν σ’ αφήνω να πας λέω με μάτια κλαμμένα,
σε θέλω για μένα.
Πριν περάσεις την πόρτα, φίλα με.
Πριν να σβήσεις τα φώτα, κοίτα με.
Τόσα χρόνια κλεμμένα, γίναμε ένα.
Πριν περάσεις την πόρτα, άκου με.
Θα ‘μαι δρόμος για σένα, αγάπα με.
Να βιαστείς να γυρίσεις πάλι σε μένα.
Γύρνα σε μένα.
Δεν ανήκω σ’ αυτούς που τα λάθη μετράνε,
κι ας πονούν οι ζωές που μακριά σου περνάνε,
με ένα πείσμα τρελό συνεχίζω τη μάχη,
γι’ αυτήν την αγάπη.
Πριν περάσεις την πόρτα, φίλα με.
Πριν να σβήσεις τα φώτα, κοίτα με.
Τόσα χρόνια κλεμμένα, γίναμε ένα.
Πριν περάσεις την πόρτα, άκου με.
Θα μαι δρόμος για σένα, αγάπα με.
Να βιαστείς να γυρίσεις πάλι σε μένα.
Γύρνα σε μένα
|
Mía óra chará , chília chrónia skotádi,
m’ échis káni na zo éna atélioto vrádi,
ki ute kan prospathó na ksefígo apó séna,
thélo to pséma.
Svíni i logikí sto filí su epáno.
Théli tósa i kardiá pu ton élegcho cháno.
Den s’ afíno na pas léo me mátia klamména,
se thélo gia ména.
Prin perásis tin pórta, fíla me.
Prin na svísis ta fóta, kita me.
Tósa chrónia klemména, giname éna.
Prin perásis tin pórta, áku me.
Tha ‘me drómos gia séna, agápa me.
Na viastis na girísis páli se ména.
Girna se ména.
Den aníko s’ aftus pu ta láthi metráne,
ki as ponun i zoés pu makriá su pernáne,
me éna pisma treló sinechízo ti máchi,
gi’ aftín tin agápi.
Prin perásis tin pórta, fíla me.
Prin na svísis ta fóta, kita me.
Tósa chrónia klemména, giname éna.
Prin perásis tin pórta, áku me.
Tha me drómos gia séna, agápa me.
Na viastis na girísis páli se ména.
Girna se ména
|
