Εγώ ποτέ δεν έχτισα
τοίχο στη λευτεριά σου
και σύνορα δε χάραξα
να δέσω τα φτερά σου
Γιατί η αγάπη
είναι μικρό αηδόνι
κι αρρωσταίνει
Στον ήλιο ζει χωρίς καημό
στη φυλακή πεθαίνει
Εσύ κοντά σου μ’ έφερες
κι έκλεισες κάθε δρόμο
παράθυρο στα δάκρυα
μου άνοιξες και λιώνω
Γιατί η αγάπη
είναι μικρό αηδόνι
κι αρρωσταίνει
Στον ήλιο ζει χωρίς καημό
στη φυλακή πεθαίνει
|
Egó poté den échtisa
ticho sti lefteriá su
ke sínora de cháraksa
na déso ta fterá su
Giatí i agápi
ine mikró aidóni
ki arrosteni
Ston ílio zi chorís kaimó
sti filakí petheni
Esí kontá su m’ éferes
ki éklises káthe drómo
paráthiro sta dákria
mu ánikses ke lióno
Giatí i agápi
ine mikró aidóni
ki arrosteni
Ston ílio zi chorís kaimó
sti filakí petheni
|