Μανούλα μου ηρέμησα και δεν πονάω πια
την ξέχασα, την έγραψα και είμαι μια χαρά
μανούλα μου ησύχασα δεν υποφέρω πια
τον πόνο μου τον γιάτρεψα και είμαι μια χαρά.
Είμαι τόσο καλά δεν θυμάμαι
στην ζωή μου καλύτερα να ‘μαι
είμαι τόσο καλά κι ας δακρύζω
τραγουδώ και στους δρόμους σφυρίζω
Ένα όνειρο ζω
Μανούλα μου καθάρισα δεν τις χρωστάω πια
την τέλειωσα, ξεμπέρδεψα και είμαι μια χαρά
της έδωσα το είναι μου, μάνα μου ότι είχα
και γλίτωσα την κόλαση, μάνα στο παρά τρίχα!
Είμαι τόσο καλά δεν θυμάμαι
στην ζωή μου καλύτερα να ‘μαι
είμαι τόσο καλά κι ας δακρύζω
τραγουδώ και στους δρόμους σφυρίζω
Ένα όνειρο ζω
|
Manula mu irémisa ke den ponáo pia
tin kséchasa, tin égrapsa ke ime mia chará
manula mu isíchasa den ipoféro pia
ton póno mu ton giátrepsa ke ime mia chará.
Ime tóso kalá den thimáme
stin zoí mu kalítera na ‘me
ime tóso kalá ki as dakrízo
tragudó ke stus drómus sfirízo
Έna óniro zo
Manula mu kathárisa den tis chrostáo pia
tin téliosa, ksebérdepsa ke ime mia chará
tis édosa to ine mu, mána mu óti icha
ke glítosa tin kólasi, mána sto pará trícha!
Ime tóso kalá den thimáme
stin zoí mu kalítera na ‘me
ime tóso kalá ki as dakrízo
tragudó ke stus drómus sfirízo
Έna óniro zo
|