Κλείνεις τα μάτια σου απ’ έξω να με κλείσεις,
σβήνεις τα φώτα να μην βλέπεις πως με θες,
μα θα ‘μαι ο λόγος που ξανά θα ξενυχτήσεις
θα ‘μαι κι κάφτρα στο τσιγάρο που θα καις
Κάφτρα που σε καίει πάντα θα ‘μαι εγώ,
κάφτρα στο τσιγάρο, στη καρδιά και στο μυαλό
Κι απόψε κλείδωσες μ’ αυτό δε σε γλιτώνει,
εμένα βλέπεις σ’ όποια νύχτα κι αν κρυφτείς,
θα πέσει θύμηση σαν κάφτρα στο σεντόνι,
κι ως το πρωί δε θα μπορείς να κοιμηθείς
Κάφτρα που σε καίει πάντα θα ‘μαι εγώ,
κάφτρα στο τσιγάρο, στη καρδιά και στο μυαλό
|
Klinis ta mátia su ap’ ékso na me klisis,
svínis ta fóta na min vlépis pos me thes,
ma tha ‘me o lógos pu ksaná tha ksenichtísis
tha ‘me ki káftra sto tsigáro pu tha kes
Káftra pu se kei pánta tha ‘me egó,
káftra sto tsigáro, sti kardiá ke sto mialó
Ki apópse klidoses m’ aftó de se glitóni,
eména vlépis s’ ópia níchta ki an kriftis,
tha pési thímisi san káftra sto sentóni,
ki os to pri de tha boris na kimithis
Káftra pu se kei pánta tha ‘me egó,
káftra sto tsigáro, sti kardiá ke sto mialó
|