|
Αχ μάγια και τα μάτια σου
έχουν τι ίδιο χρώμα
μα είσαι παιδί ακόμα
κι εγώ δεν πρέπει να κοιτώ.
Κάποτε, κάποτε
πάνω μου θα γέρνεις
για να ζεσταίνεσαι
τότε θα μάθεις να πεθαίνεις
και ν’ ανασταίνεσαι.
Αχ λόγια και τα μάτια σου
πουλιά τα ταξιδεμένα
πάρε μαζί κι εμένα
στον έρωτα σου να πνιγώ.
Κάποτε, κάποτε
πάνω μου θα γέρνεις
για να ζεσταίνεσαι
τότε θα μάθεις να πεθαίνεις
και ν’ ανασταίνεσαι.
|
Ach mágia ke ta mátia su
échun ti ídio chróma
ma ise pedí akóma
ki egó den prépi na kitó.
Kápote, kápote
páno mu tha gérnis
gia na zestenese
tóte tha máthis na pethenis
ke n’ anastenese.
Ach lógia ke ta mátia su
puliá ta taksideména
páre mazí ki eména
ston érota su na pnigó.
Kápote, kápote
páno mu tha gérnis
gia na zestenese
tóte tha máthis na pethenis
ke n’ anastenese.
|
