Το μοιραίο βράδυ που ’φυγες μακριά μου
ο αέρας χάδι πάνω στα μαλλιά μου,
τη βραδιά εκείνη δε θα την ξεχάσω,
ό, τι και να γίνει, ό,τι κι αν περάσω.
Κι είχε ένα φεγγάρι σαν κομμένο νύχι,
άλλο να σ’ το λέω κι άλλο να σου τύχει.
Είχε ένα φεγγάρι σαν κομμένο νύχι,
στη δική μας σχέση δεν υπήρχε τύχη.
Το μοιραίο βράδυ που ’φυγες για πάντα
κείνο το ρημάδι, του μηνός τριάντα,
τη βραδιά εκείνη δε θα την ξεχάσω,
ό, τι και να γίνει, ό,τι κι αν περάσω.
Κι είχε ένα φεγγάρι σαν κομμένο νύχι,
άλλο να σ’ το λέω κι άλλο να σου τύχει.
Είχε ένα φεγγάρι σαν κομμένο νύχι,
στη δική μας σχέση δεν υπήρχε τύχη.
|
To mireo vrádi pu ’figes makriá mu
o aéras chádi páno sta malliá mu,
ti vradiá ekini de tha tin ksecháso,
ó, ti ke na gini, ó,ti ki an peráso.
Ki iche éna fengári san komméno níchi,
állo na s’ to léo ki állo na su tíchi.
Iche éna fengári san komméno níchi,
sti dikí mas schési den ipírche tíchi.
To mireo vrádi pu ’figes gia pánta
kino to rimádi, tu minós triánta,
ti vradiá ekini de tha tin ksecháso,
ó, ti ke na gini, ó,ti ki an peráso.
Ki iche éna fengári san komméno níchi,
állo na s’ to léo ki állo na su tíchi.
Iche éna fengári san komméno níchi,
sti dikí mas schési den ipírche tíchi.
|