Κόκκινα χείλη το πρωί
στεγνώνουν στην αρμύρα,
πέρνα, ζωγραφιά μικρή,
Το σούρουπο το βιολετί
στου ήλιου την πορφύρα,
πέρνα, Ελληνάκι μου,
σήκωσ’ το φουστανάκι μου.
Σαν κοιτιέσαι το πρωί
κι απ’ τη ζήλεια την πολλή
παίρνει χρώματα η ζωή.
Κόκκινα χείλη το πρωί
μεθάνε στ’ άρωμά σου,
πέρνα, ζωγραφιά μικρή,
Σαν μένει η αγάπη ορφανή
θολώνει τη ματιά σου,
πέρνα Ελληνάκι μου,
σήκωσ’ το φουστανάκι μου.
Σαν κοιτιέσαι το πρωί
κι απ’ τη ζήλεια την πολλή
παίρνει χρώματα η ζωή.
Αχ, πέρνα, Ελληνάκι μου,
σήκωσ’ το φουστανάκι μου,
πέρνα, Ελληνάκι μου,
σήκωσ’ το φουστανάκι μου.
|
Kókkina chili to pri
stegnónun stin armíra,
pérna, zografiá mikrí,
To surupo to violetí
stu íliu tin porfíra,
pérna, Ellináki mu,
síkos’ to fustanáki mu.
San kitiése to pri
ki ap’ ti zília tin pollí
perni chrómata i zoí.
Kókkina chili to pri
metháne st’ áromá su,
pérna, zografiá mikrí,
San méni i agápi orfaní
tholóni ti matiá su,
pérna Ellináki mu,
síkos’ to fustanáki mu.
San kitiése to pri
ki ap’ ti zília tin pollí
perni chrómata i zoí.
Ach, pérna, Ellináki mu,
síkos’ to fustanáki mu,
pérna, Ellináki mu,
síkos’ to fustanáki mu.
|