Το μόνο μου αμάρτημα
είναι που σ’ αγαπάω.
Μεγάλο είναι παράπτωμα,
μα δεν το συγχωράω.
Λάθος μου κι αυτό,
μα το πιο γλυκό
χρώμα στη ζωή την άχαρη.
Λάθος μου κι αυτό,
όμως τ’ αγαπώ
τώρα μια ζωή ολάκερη.
άχαρη ζωή μου, άχαρη.
Το ξέρω είναι αμάρτημα,
το ξέρω και πονάει.
Μα τέτοια λάθη κι ο Θεός
ακόμα συγχωράει.
Λάθος μου κι αυτό,
μα το πιο γλυκό
χρώμα στη ζωή την άχαρη.
Λάθος μου κι αυτό,
όμως τ’ αγαπώ
τώρα μια ζωή ολάκερη.
άχαρη ζωή μου, άχαρη.
|
To móno mu amártima
ine pu s’ agapáo.
Megálo ine paráptoma,
ma den to sigchoráo.
Láthos mu ki aftó,
ma to pio glikó
chróma sti zoí tin áchari.
Láthos mu ki aftó,
ómos t’ agapó
tóra mia zoí olákeri.
áchari zoí mu, áchari.
To kséro ine amártima,
to kséro ke ponái.
Ma tétia láthi ki o Theós
akóma sigchorái.
Láthos mu ki aftó,
ma to pio glikó
chróma sti zoí tin áchari.
Láthos mu ki aftó,
ómos t’ agapó
tóra mia zoí olákeri.
áchari zoí mu, áchari.
|