Μες στα δυο σου μάτια βλέπω ουρανούς
βλέπω άλλους κόσμους πιο αληθινούς
χάνομαι μαζί σου και μου φεύγει ο νους
κι η καρδιά μου
Ψάχνει και η νύχτα να `βρει αφορμή
δρόμους να χαράξει πάνω στο κορμί
όταν μ’ αγκαλιάζεις γίνονται σεισμοί
έρωτά μου
Μάτια π’ αγαπάνε ψέματα δε λένε
μάτια που πονάνε απ’ αγάπη κλαίνε.
Καίγομαι και πίνω, πίνω και σβήνω
μόνο για σένα π’ αγαπώ
Λάμπει απόψε ο κόσμος, λάμπει σαν γυαλί
καίγεται η νύχτα κι η ανατολή
μέθυσα μαζί σου μ’ ένα σου φιλί
και σκορπάω
Το “αμάν” του πόθου πάλι θα στο πω
χάνω το μυαλό μου και καρδιοχτυπώ
λέω πως στα δύο τώρα θα κοπώ
και ξεσπάω
Μάτια π’ αγαπάνε ψέματα δε λένε
μάτια που πονάνε απ’ αγάπη κλαίνε.
Καίγομαι και πίνω, πίνω και σβήνω
μόνο για σένα π’ αγαπώ
Μάτια π’ αγαπάνε ψέματα δε λένε
μάτια που πονάνε απ’ αγάπη κλαίνε.
Καίγομαι και πίνω, πίνω και σβήνω
μόνο για σένα π’ αγαπώ
|
Mes sta dio su mátia vlépo uranus
vlépo állus kósmus pio alithinus
chánome mazí su ke mu fevgi o nus
ki i kardiá mu
Psáchni ke i níchta na `vri aformí
drómus na charáksi páno sto kormí
ótan m’ agkaliázis ginonte sismi
érotá mu
Mátia p’ agapáne psémata de léne
mátia pu ponáne ap’ agápi klene.
Kegome ke píno, píno ke svíno
móno gia séna p’ agapó
Lábi apópse o kósmos, lábi san gialí
kegete i níchta ki i anatolí
méthisa mazí su m’ éna su filí
ke skorpáo
To “amán” tu póthu páli tha sto po
cháno to mialó mu ke kardiochtipó
léo pos sta dío tóra tha kopó
ke ksespáo
Mátia p’ agapáne psémata de léne
mátia pu ponáne ap’ agápi klene.
Kegome ke píno, píno ke svíno
móno gia séna p’ agapó
Mátia p’ agapáne psémata de léne
mátia pu ponáne ap’ agápi klene.
Kegome ke píno, píno ke svíno
móno gia séna p’ agapó
|