Μου `πε, μάνα, θα `ρχεται
και πέρασαν τα βράδια
Δέντρα φύλλα να `χετε
να παίρνει ο αγέρας χάδια.
Τρένο που τρέχεις γρήγορο
απ’ τον καπνό σου κέρνα
και μ’ ένα μαύρο σίδερο
τα σωθικά μου πέρνα.
Μαύρο χιόνι χιόνισε
και πείνασαν οι πόνοι
βγες καρδιά κανόνισε
να χτυπηθούμε μόνοι.
Μ’ ένα τρένο γρήγορο
την αγάπη μου έχασα
κόσμε του Άδη σύνορο
να θυμάμαι ξέχασα.
Κλείσε πόρτα κλείδωσε
κι ο Θεός ν’ ακούει
μια καρδιά που πλήγωσε
κι άλλον υπακούει.
Μ’ ένα μαύρο σύννεφο
το φεγγάρι μου έχασα
κόσμε του Άδη σύνορο
να θυμάμαι ξέχασα.
Λουλουδάκι μου άγριο
και χρυσό πουκάμισο
πώς θα πέσουμε αύριο
στου καημού την άβυσσο
Μ’ ένα μαύρο σίδερο
τον καθρέφτη μου έσπασα
κόσμε του Άδη σύνορο
να θυμάμαι ξέχασα.
|
Mu `pe, mána, tha `rchete
ke pérasan ta vrádia
Déntra fílla na `chete
na perni o agéras chádia.
Tréno pu tréchis grígoro
ap’ ton kapnó su kérna
ke m’ éna mavro sídero
ta sothiká mu pérna.
Mavro chióni chiónise
ke pinasan i póni
vges kardiá kanónise
na chtipithume móni.
M’ éna tréno grígoro
tin agápi mu échasa
kósme tu Άdi sínoro
na thimáme kséchasa.
Klise pórta klidose
ki o Theós n’ akui
mia kardiá pu plígose
ki állon ipakui.
M’ éna mavro sínnefo
to fengári mu échasa
kósme tu Άdi sínoro
na thimáme kséchasa.
Luludáki mu ágrio
ke chrisó pukámiso
pós tha pésume avrio
stu kaimu tin ávisso
M’ éna mavro sídero
ton kathréfti mu éspasa
kósme tu Άdi sínoro
na thimáme kséchasa.
|