Ένα δύο τρία!
Με λένε Πόπη σαν τη γιαγιά μου την Καλλιόπη
αχ, να με λέγανε Κυβέλη
Μου πηγαίνει πιο πολύ αυτό το λάμδα με το η
τέσσερα πέντε έξι! Με λένε Πόπη!
Κι όσο κι αν ντρέπομαι γι’ αυτό μια μέρα θα σε παντρευτώ.
Χα! Χα! Μη γελάς. Χθες το είπα στη μαμά
κι άκου, της ξέφυγε ένα μα!
πού να το πω και στον μπαμπά, αυτός θα μείνει με το μπα!
Ποιο τραγούδι να σου στείλω να ‘ναι κόκκινο σαν μήλο
και ανάλαφρο σαν ένα φύλλο.
Στα μαλλιά σου να καθίσει σαν πουλί να κελαηδήσει
και γλυκά γλυκά να σε φιλήσει
ένα τραγούδι για να το βάζεις την ώρα που διαβάζεις
Εφτά οχτώ εννιά.
Για σένα ντύνομαι και βγαίνω διαβάζω γράφω κι αρρωσταίνω
και μένω μόνη μου στο σπίτι μ’ ένα γλυκούλη πυρετούλη
κάπου τριάντα εφτά και ένα, μόνο να σκέφτομαι εσένα!
Για σένα γίνομαι Ελλάδα κι αφρίζω σαν πορτοκαλάδα
Για σένα κάνω τόσο δρόμο και κάθε νύχτα μεγαλώνω
Αθήνα, Πάτρα, Λευκωσία και ξαφνικά Κυπαρισσία
Θεσσαλονίκη, Γιάννενα με δυο παπούτσια πάνινα
Ποιο τραγούδι να σου στείλω να ‘ναι κόκκινο σαν μήλο
και ανάλαφρο σαν ένα φύλλο.
Στα μαλλιά σου να καθίσει σαν πουλί να κελαηδήσει
και γλυκά γλυκά να σε φιλήσει
ένα τραγούδι δίχως λέξεις, εσύ να τις διαλέξεις.
Για σένα κάνω τόσο δρόμο αλλά ποτέ δε σ’ ανταμώνω
στους Βράχους χάνομαι στο πλήθος στην Καλογρέζα πάλι, τζίφος!
Και παίρνω τρένο, παίρνω πλοίο κι ένα παλιό λεωφορείο
που τραμπαλίζεται και τρέμει πότε από κει, πότε από δω
μέχρι να φτάσω, λέει, στην Ιερά Οδό.
Αυτόγραφο παρακαλώ!
Κι ένα φιλί στο μέτωπο κι απόχτησα ένα τρίτο μάτι
που ανοίγει μόνο την Τετάρτη αλλά κανένας δεν το βλέπει.
Φτου κι απ’ την αρχή.
Ένα δύο τρία!
Με λένε Πόπη κι όσο κι αν ντρέπομαι γι’ αυτό
μια μέρα θα σε παντρευτώ.
|
Έna dío tría!
Me léne Pópi san ti giagiá mu tin Kalliópi
ach, na me légane Kivéli
Mu pigeni pio polí aftó to lámda me to i
téssera pénte éksi! Me léne Pópi!
Ki óso ki an ntrépome gi’ aftó mia méra tha se pantreftó.
Cha! Cha! Mi gelás. Chthes to ipa sti mamá
ki áku, tis kséfige éna ma!
pu na to po ke ston babá, aftós tha mini me to ba!
Pio tragudi na su stilo na ‘ne kókkino san mílo
ke análafro san éna fíllo.
Sta malliá su na kathísi san pulí na kelaidísi
ke gliká gliká na se filísi
éna tragudi gia na to vázis tin óra pu diavázis
Eftá ochtó enniá.
Gia séna ntínome ke vgeno diavázo gráfo ki arrosteno
ke méno móni mu sto spíti m’ éna glikuli piretuli
kápu triánta eftá ke éna, móno na skéftome eséna!
Gia séna ginome Elláda ki afrízo san portokaláda
Gia séna káno tóso drómo ke káthe níchta megalóno
Athína, Pátra, Lefkosía ke ksafniká Kiparissía
Thessaloníki, Giánnena me dio paputsia pánina
Pio tragudi na su stilo na ‘ne kókkino san mílo
ke análafro san éna fíllo.
Sta malliá su na kathísi san pulí na kelaidísi
ke gliká gliká na se filísi
éna tragudi díchos léksis, esí na tis dialéksis.
Gia séna káno tóso drómo allá poté de s’ antamóno
stus Oráchus chánome sto plíthos stin Kalogréza páli, tzífos!
Ke perno tréno, perno plio ki éna palió leoforio
pu trabalízete ke trémi póte apó ki, póte apó do
méchri na ftáso, léi, stin Ierá Odó.
Aftógrafo parakaló!
Ki éna filí sto métopo ki apóchtisa éna tríto máti
pu anigi móno tin Tetárti allá kanénas den to vlépi.
Ftu ki ap’ tin archí.
Έna dío tría!
Me léne Pópi ki óso ki an ntrépome gi’ aftó
mia méra tha se pantreftó.
|