Η κάμαρα μικρή, μικρή και δε χωράς
ψυχή μου ζωντανή
ψυχή μου ανάστατη.
Στο χρόνο ανάλαφρα πηδάς
δεν ξέρω για πού πας
γίνεσαι εικόνα μαγική, τρισδιάστατη.
Μεγάλη αρχόντισσα ψυχή,
εσύ δε φυλακίζεσαι,
εσύ διαλέγεις τη στιγμή
σαν δώρο και χαρίζεσαι,
εσύ διαλέγεις τη στιγμή
φεύγεις κι εξαφανίζεσαι.
Έλα να σε χαρώ, έλα αν μ’ αγαπάς
μη με αφήνεις μοναχό
γύρω σου να γυρίζω.
Θέλω όταν με πονάς
σφιχτά να με κρατάς,
να ‘χω ν’ απολογούμαι
και να ‘χω να ελπίζω.
Μεγάλη αρχόντισσα ψυχή,
εσύ δε φυλακίζεσαι…
|
I kámara mikrí, mikrí ke de chorás
psichí mu zontaní
psichí mu anástati.
Sto chróno análafra pidás
den kséro gia pu pas
ginese ikóna magikí, trisdiástati.
Megáli archóntissa psichí,
esí de filakízese,
esí dialégis ti stigmí
san dóro ke charízese,
esí dialégis ti stigmí
fevgis ki eksafanízese.
Έla na se charó, éla an m’ agapás
mi me afínis monachó
giro su na girízo.
Thélo ótan me ponás
sfichtá na me kratás,
na ‘cho n’ apologume
ke na ‘cho na elpízo.
Megáli archóntissa psichí,
esí de filakízese…
|