Ως πότε θα παίζεις μαζί μου ζωή
ως πότε θα κλείνεις τους δρόμους για μένα
ως πότε θα ντύνομαι κάθε πρωί
με τα ίδια τα ρούχα τα τσαλακωμένα
Μελαγχολία είσαι κάθε δειλινό
μια ιστορία που δεν λέει να τελειώνει
ένα παράπονο στα χείλη μου πικρό
γιατί είμαι εγώ αυτός που θέλεις να πληρώνει
Ως πότε θα κάνω κουράγιο ζωή
ως πότε θα με έχεις στην φτώχεια ριγμένο
ως πότε θα ντύνομαι κάθε πρωί
με το ίδιο πουκάμισο το λερωμένο
Μελαγχολία είσαι κάθε δειλινό
μια ιστορία που δεν λέει να τελειώνει
ένα παράπονο στα χείλη μου πικρό
γιατί είμαι εγώ αυτός που θέλεις να πληρώνει
|
Os póte tha pezis mazí mu zoí
os póte tha klinis tus drómus gia ména
os póte tha ntínome káthe pri
me ta ídia ta rucha ta tsalakoména
Melagcholía ise káthe dilinó
mia istoría pu den léi na telióni
éna parápono sta chili mu pikró
giatí ime egó aftós pu thélis na pliróni
Os póte tha káno kurágio zoí
os póte tha me échis stin ftóchia rigméno
os póte tha ntínome káthe pri
me to ídio pukámiso to leroméno
Melagcholía ise káthe dilinó
mia istoría pu den léi na telióni
éna parápono sta chili mu pikró
giatí ime egó aftós pu thélis na pliróni
|