|
Είσαι επιπόλαιος και πολύ φευγάτος,
σαν κεραμιδόγατος πονηριές γεμάτος.
Σκέφτομαι καμιά φορά να σου βάλω τάξη,
μα αν θα γίνεις σοβαρός ίσως με πειράξει.
Μην αλλάξεις,
θα με χάσεις, μην αλλάξεις,
και το στόρι το δικό μας μην πειράξεις.
Μην αλλάξεις,
θα με χάσεις, μην αλλάξεις.
Όπως είσαι, πέρασες τις εξετάσεις.
Δες, παραμυθάκι μου, σου ’χω αδυναμία,
εγώ είμαι ζόρικη κι εσύ τρικυμία.
Σκέφτομαι καμιά φορά να σου βάλω τάξη
μα αν θα γίνεις σοβαρός ίσως με πειράξει.
|
Ise epipóleos ke polí fevgátos,
san keramidógatos poniriés gemátos.
Skéftome kamiá forá na su válo táksi,
ma an tha ginis sovarós ísos me piráksi.
Min alláksis,
tha me chásis, min alláksis,
ke to stóri to dikó mas min piráksis.
Min alláksis,
tha me chásis, min alláksis.
Όpos ise, pérases tis eksetásis.
Des, paramitháki mu, su ’cho adinamía,
egó ime zóriki ki esí trikimía.
Skéftome kamiá forá na su válo táksi
ma an tha ginis sovarós ísos me piráksi.
|
