|
Μοναξιά δε σε μπορώ
Άφησέ με να χαρώ
Αρκετές φόρες για σένα έχω κλάψει
Δεν αντέχω άλλο πια
Και γυρεύω μια καρδιά
Να σου βάλει μια φωτιά και να σε κάψει
Ψάχνεις κι εσύ την αγάπη να βρεις
μες στον ψεύτη τον κόσμο που ζεις
και τριγυρνάς σαν χαμένο κορμί στη ζωή
Εδώ σε θέλω τώρα.
Μην κολλάς, φίλε προχώρα
Μην κολλάς, ήρθε η ώρα
Μη σε πληγώνει το χτες
Δε σου ταιριάζει να κλαις
Μην κολλάς, φίλε προχώρα.
Μην κολλάς, ήρθε η ώρα.
Ψάξε παντού να τη βρεις
την αγαπάς να της πεις.
Μοναξιά δε σε μπορώ
πάλι σε κατηγορώ
που τα βράδια μοναχός μου τα περνάω.
Δεν αντέχω άλλο πια
να γυρνάω σαν σκιά
σ’ ένα σπίτι αδειανό και να πονάω.
Πολλές αγάπες στη ζωή μας έχουνε προδώσει
μα ήρθε τώρα η στιγμή ο πόνος να τελειώσει.
Εδώ σε θέλω τώρα.
|
Monaksiá de se boró
Άfisé me na charó
Arketés fóres gia séna écho klápsi
Den antécho állo pia
Ke girevo mia kardiá
Na su váli mia fotiá ke na se kápsi
Psáchnis ki esí tin agápi na vris
mes ston psefti ton kósmo pu zis
ke trigirnás san chaméno kormí sti zoí
Edó se thélo tóra.
Min kollás, fíle prochóra
Min kollás, írthe i óra
Mi se pligóni to chtes
De su teriázi na kles
Min kollás, fíle prochóra.
Min kollás, írthe i óra.
Psákse pantu na ti vris
tin agapás na tis pis.
Monaksiá de se boró
páli se katigoró
pu ta vrádia monachós mu ta pernáo.
Den antécho állo pia
na girnáo san skiá
s’ éna spíti adianó ke na ponáo.
Pollés agápes sti zoí mas échune prodósi
ma írthe tóra i stigmí o pónos na teliósi.
Edó se thélo tóra.
|
