|
Μετά από θύελλες και μπόρες
Και μοναξιά χιλιάδες ώρες
Ήταν στο κάρμα μου γραφτό
Εσένα να ερωτευτώ
Μπήκες εσύ μες την ψυχή μου
Για να αλλάξεις τη ζωή μου
Με το δικό σου σ’αγαπώ
Άρχισα πάλι εγώ να ζω
Μια αγάπη μου χρωστούσε
εμένα η ζωή
Έναν άντρα που σωστά
θα’ρθει να μου φερθεί
Το ευχαριστώ φαντάζει
Λίγο τι να πω
Σ’ευχαριστώ που είσαι
Εδώ και σ’αγαπώ
Σε θάλασσες ταξίδεψέ με
Κι όταν κρυώνω αγκάλιασέ με
Κλείσε με μέσα στα δεσμά σου
Να ζω κι εγώ στα όνειρά σου
|
Metá apó thíelles ke bóres
Ke monaksiá chiliádes óres
Ήtan sto kárma mu graftó
Eséna na eroteftó
Bíkes esí mes tin psichí mu
Gia na alláksis ti zoí mu
Me to dikó su s’agapó
Άrchisa páli egó na zo
Mia agápi mu chrostuse
eména i zoí
Έnan ántra pu sostá
tha’rthi na mu ferthi
To efcharistó fantázi
Lígo ti na po
S’efcharistó pu ise
Edó ke s’agapó
Se thálasses taksídepsé me
Ki ótan krióno agkáliasé me
Klise me mésa sta desmá su
Na zo ki egó sta ónirá su
|
