|
Παίζεις και χάνεις,
τι πας να κάνεις, λες πως δε σ’ αγαπώ.
Σου βάζουν λόγια,
μα άκου τώρα τι έχω να σου πω.
Σ’ το λέω μία και καλή:
ο κόσμος ό,τι θέλει ας πει,
εγώ για σένα μόνο ζω,
είμαι εδώ.
Σ’ το λέω μία και καλή:
ο κόσμος όλος είσαι εσύ,
μην το ξεχνάς ούτε λεπτό,
σ’ αγαπώ.
Βρίσκουν και λένε,
μάτια που κλαίνε δε θέλω πια να δω.
Το παρακάνεις,
χάλια με κάνεις με το παραμικρό.
Σ’ το λέω μία και καλή:
ο κόσμος ό,τι θέλει ας πει,
εγώ για σένα μόνο ζω,
είμαι εδώ.
Σ’ το λέω μία και καλή:
ο κόσμος όλος είσαι εσύ,
μην το ξεχνάς ούτε λεπτό,
σ’ αγαπώ.
|
Pezis ke chánis,
ti pas na kánis, les pos de s’ agapó.
Su vázun lógia,
ma áku tóra ti écho na su po.
S’ to léo mía ke kalí:
o kósmos ó,ti théli as pi,
egó gia séna móno zo,
ime edó.
S’ to léo mía ke kalí:
o kósmos ólos ise esí,
min to ksechnás ute leptó,
s’ agapó.
Orískun ke léne,
mátia pu klene de thélo pia na do.
To parakánis,
chália me kánis me to paramikró.
S’ to léo mía ke kalí:
o kósmos ó,ti théli as pi,
egó gia séna móno zo,
ime edó.
S’ to léo mía ke kalí:
o kósmos ólos ise esí,
min to ksechnás ute leptó,
s’ agapó.
|
