|
Ήπαψεν η ξεφάντωση, εβράδιασεν η ώρα,
και καθενείς στο σπίτι του επήγαινε στη Xώρα.
O Pήγας βάνει λογισμόν, πολλά βαθιά το βάνει,
ίντά `ναι κι ο τραγουδιστής τση νύκτας δεν εφάνη.
Kαι μ’ άλλον τρόπο εβάλθηκε, ποιος είναι να κατέχει,
κι ώστε να μάθει και να δει, μεγάλην έγνοιαν έχει.
Kαι κράζει, μιαν αργατινή, δέκα από την Aυλή του,
οπού τσ’ επλέρωνε καλά να βλέπουν το κορμί του.
Λέγει τως “Πιάστε τ’ άρματα χωστά, και μη μιλείτε,
κι αμέτε σε παραχωστό κρουφά, και φυλαχτείτε.
Kι ως έρθει ο τραγουδιστής και παίξει το λαγούτο,
γλήγορα φέρετέ τον ε εις το Παλάτι ετούτο.”
Kινούν, και πάσιν το ζιμιό κι οι δέκα αρματωμένοι.
Kαθένας τον τραγουδιστήν ήστεκεν κι ανιμένει.
Eις ώραν ολιγούτσικην, οπού `σανε χωσμένοι,
θωρούν τον με τη συντροφιάν αξάφνου και προβαίνει.
Aρχίζει πάλι το σκοπόν το γλυκοζαχαρένιο,
κι εκτύπα το λαγούτο του, σαν το `χε μαθημένο.
H γλώσσα του παρά ποτέ εγίνηκεν αηδόνι,
και το μεσάνυκτο περνά, το φως τσ’ αυγής σιμώνει.
Tότες, από το χάλασμα εβγαίνουν οι αντρειωμένοι,
κι ως τσ’ είδεν ο Pωτόκριτος, σκολάζει και σωπαίνει
και το λαγούτο εσκόρπισεν εις εκατό κομμάτια,
να μην τον εγνωρίσουνε κείνα τα ξένα μάτια.
|
Ήpapsen i ksefántosi, evrádiasen i óra,
ke kathenis sto spíti tu epígene sti Xóra.
O Pígas váni logismón, pollá vathiá to váni,
íntá `ne ki o tragudistís tsi níktas den efáni.
Ke m’ állon trópo eválthike, pios ine na katéchi,
ki óste na máthi ke na di, megálin égnian échi.
Ke krázi, mian argatiní, déka apó tin Avlí tu,
opu ts’ eplérone kalá na vlépun to kormí tu.
Légi tos “Piáste t’ ármata chostá, ke mi milite,
ki améte se parachostó krufá, ke filachtite.
Ki os érthi o tragudistís ke peksi to laguto,
glígora féreté ton e is to Paláti etuto.”
Kinun, ke pásin to zimió ki i déka armatoméni.
Kathénas ton tragudistín ísteken ki animéni.
Is óran oligutsikin, opu `sane chosméni,
thorun ton me ti sintrofián aksáfnu ke proveni.
Archízi páli to skopón to glikozacharénio,
ki ektípa to laguto tu, san to `che mathiméno.
H glóssa tu pará poté eginiken aidóni,
ke to mesánikto perná, to fos ts’ avgís simóni.
Tótes, apó to chálasma evgenun i antrioméni,
ki os ts’ iden o Potókritos, skolázi ke sopeni
ke to laguto eskórpisen is ekató kommátia,
na min ton egnorísune kina ta kséna mátia.
|
