|
Μοναξιά με χιλιάδες γκάζια
στα μισά της διαδρομής
έχω χάσει επαφή
και τρακάρω στη στροφή
και δεν έρχεται κανείς
Μοναξιά με χιλιάδες κόσμο
σ’ όλα αυτά πουθενά εμείς
είναι ψέμα αυτό που ζω
μες στο χάος επιζώ
και δεν έρχεται κανείς
Όλα είναι ψέμα ψάχνω κάποιο θέμα
λίγο πριν να τρελαθώ
άνεμος ο χρόνος κι είμαι πάντα μόνος
πες μου πού να κρατηθώ
Κόκκινο σκοτάδι
κόλαση το βράδυ και δεν είσαι πουθενά
έμεινα στο δρόμο έζησα τον τρόμο
που το σώμα διαπερνά
Δε με ρώτησε κανένας πως περνάω
δεν με γνώρισε κανείς
δεν με ρώτησε κανένας αν ξεχνάω
δεν μ’ αγάπησε κανείς
Μοναξιά είν’ ο έρωτάς σου
στα βαθιά που αυτοκτονείς
και με παίρνεις στο βυθό
ψάχνω κάπου να πιαστώ
και δεν έρχεται κανείς
|
Monaksiá me chiliádes gkázia
sta misá tis diadromís
écho chási epafí
ke trakáro sti strofí
ke den érchete kanis
Monaksiá me chiliádes kósmo
s’ óla aftá puthená emis
ine pséma aftó pu zo
mes sto cháos epizó
ke den érchete kanis
Όla ine pséma psáchno kápio théma
lígo prin na trelathó
ánemos o chrónos ki ime pánta mónos
pes mu pu na kratithó
Kókkino skotádi
kólasi to vrádi ke den ise puthená
émina sto drómo ézisa ton trómo
pu to sóma diaperná
De me rótise kanénas pos pernáo
den me gnórise kanis
den me rótise kanénas an ksechnáo
den m’ agápise kanis
Monaksiá in’ o érotás su
sta vathiá pu aftoktonis
ke me pernis sto vithó
psáchno kápu na piastó
ke den érchete kanis
|
