|
Λένε πως είμαι γκαντέμης
Παλιοκουμούνι, ανάρχας
Χωρίς αιτία φρικάρω
Και άλλα πολλά εμπριμέ
Πιάσαν τα πόστα κοθώνια
Όλα τα ξέρουν, ξεράδια
Κι ήρθανε λέει να μας σώσουν,
Που να μη σώσουνε ποτέ
Να δεις που κάποτε
Θα μας πούνε και μαλάκες
Να δεις που κάποτε
Θα μας πούνε και χαζούς
Μου ‘ρχεται ρεύμα τριάντα
Του τηλεφώνου σαράντα
Νερό και νοίκι εξήντα
Και τα κοινόχρηστα δεκαεφτά
Γύρω σαΐνια κανάγιες
Τρώνε με δέκα μασέλες
Θέλουν βρεμένη σανίδα
Και τους φερόμαστε κι ευγενικά
Να δεις που κάποτε
Θα μας πούνε και μαλάκες
Να δεις που κάποτε
Θα μας πούνε και χαζούς
Κάνω εξετάσεις για κήλη
Όσοι γιατροί, τόσες γνώμες
Γρίπη, συκώτι, στομάχι
Πάω στο ΙΚΑ με βρίσκουν καλά
Άστα να πάνε στο διάλο
Κάθε καρέκλα και χάχας
Όλα πηγαίνουν στο φούντο
Κι αυτοί εκεί τη λιλής το χαβά
|
Léne pos ime gkantémis
Paliokumuni, anárchas
Chorís etía frikáro
Ke álla pollá ebrimé
Piásan ta pósta kothónia
Όla ta ksérun, kserádia
Ki írthane léi na mas sósun,
Pu na mi sósune poté
Na dis pu kápote
Tha mas pune ke malákes
Na dis pu kápote
Tha mas pune ke chazus
Mu ‘rchete revma triánta
Tu tilefónu saránta
Neró ke niki eksínta
Ke ta kinóchrista dekaeftá
Giro saΐnia kanágies
Tróne me déka maséles
Thélun vreméni sanída
Ke tus ferómaste ki evgeniká
Na dis pu kápote
Tha mas pune ke malákes
Na dis pu kápote
Tha mas pune ke chazus
Káno eksetásis gia kíli
Όsi giatri, tóses gnómes
Grípi, sikóti, stomáchi
Páo sto IKA me vrískun kalá
Άsta na páne sto diálo
Káthe karékla ke cháchas
Όla pigenun sto funto
Ki afti eki ti lilís to chavá
|
