Όσο κι αν άλλαζα τους ρόλους
να μείνω έξω απ’ τη γραμμή
ξέρω πως ίδιος είμαι μ’ όλους
όσους με κόπο τα `χουν βρει,
Πότε ευθεία, πότε πλάγια,
εφτά ζωές με μια ψυχή
τα γέλια έμοιαζαν με μάγια
κι οι λύπες πρόβες για γιορτή.
Όταν μαζεύεις σύννεφα
κάποτε γίνεσαι βροχή,
οι ήττες κάτι σου μαθαίνουν
οι νίκες όμως σε πεθαίνουν
και σε γυρίζουν στην αρχή.
Όλα μικρά κι όλα μεγάλα
είπα θα παίξω κι ό,τι βγει,
αυτά δε μοιάζουνε με τ’ άλλα
κι ας τα `χω όλα ξαναδεί.
Έξω στο δρόμο τόσα χρόνια
και μια ζωή μες στη ζωή
κι αν πήρα κάνα δυο γαλόνια
ποτέ δεν ήμουν φαβορί.
|
Όso ki an állaza tus rólus
na mino ékso ap’ ti grammí
kséro pos ídios ime m’ ólus
ósus me kópo ta `chun vri,
Póte efthia, póte plágia,
eftá zoés me mia psichí
ta gélia émiazan me mágia
ki i lípes próves gia giortí.
Όtan mazevis sínnefa
kápote ginese vrochí,
i íttes káti su mathenun
i níkes ómos se pethenun
ke se girízun stin archí.
Όla mikrá ki óla megála
ipa tha pekso ki ó,ti vgi,
aftá de miázune me t’ álla
ki as ta `cho óla ksanadi.
Έkso sto drómo tósa chrónia
ke mia zoí mes sti zoí
ki an píra kána dio galónia
poté den ímun favorí.
|