|
Τι νομίζεις πως κατάφερες λοιπόν
τι κερδίζεις και τι χάνεις μόνο πες μου
συναντάς μπροστά σου πάντα παρελθόν
κι από τις πληγές σου οι μισές δικές μου
Είχες πει πως όλα είναι δανεικά
τώρα μου χρωστάς εσύ μα δε με φτάνεις
εγώ πέθανα για σένα μια φορά
τώρα που είναι η σειρά σου τι θα κάνεις
Ούτε να το σκεφτείς να γυρίσεις
ούτε να το σκεφτείς να δακρύσεις
η συγγνώμη περιττή δεν υπάρχει επιστροφή
στη ζωή που διάλεξες εσύ να ζήσεις
Τι νομίζεις πως κατάφερες λοιπόν
κι αν με πόνεσες εγώ υπάρχω ακόμα
οι καρδιές των πληγωμένων αετών
τελευταίες πάντα πέφτουνε στο χώμα
Ούτε να το σκεφτείς να γυρίσεις
ούτε να το σκεφτείς να δακρύσεις
η συγγνώμη περιττή δεν υπάρχει επιστροφή
στη ζωή που διάλεξες εσύ να ζήσεις
|
Ti nomízis pos katáferes lipón
ti kerdízis ke ti chánis móno pes mu
sinantás brostá su pánta parelthón
ki apó tis pligés su i misés dikés mu
Iches pi pos óla ine daniká
tóra mu chrostás esí ma de me ftánis
egó péthana gia séna mia forá
tóra pu ine i sirá su ti tha kánis
Oíte na to skeftis na girísis
ute na to skeftis na dakrísis
i singnómi perittí den ipárchi epistrofí
sti zoí pu diálekses esí na zísis
Ti nomízis pos katáferes lipón
ki an me póneses egó ipárcho akóma
i kardiés ton pligoménon aetón
teleftees pánta péftune sto chóma
Oíte na to skeftis na girísis
ute na to skeftis na dakrísis
i singnómi perittí den ipárchi epistrofí
sti zoí pu diálekses esí na zísis
|
