Πάλι πιωμένος και μόνος
τα βλέφαρά μου λυγίζω
σ’ ένα σκαμπό βιδωμένος
κι όλα γυρίζουν
Δίπλα η θέση σου άδεια
κλείνω τα μάτια, σε βλέπω
γίναν’ οι μέρες μου βράδια
άδειο πακέτο
Όμως ακόμα ελπίζω
και με κατάρτι σπασμένο
στα όνειρά μου αρμενίζω
μ’ ένα ποτό κερασμένο
Πάλι πιωμένος και μόνος
Μου ‘πες θα ‘ρθείς μα δεν ήρθες
ώρες και ώρες στημένος
νύχτες και νύχτες
Να μ’ αγαπάς δεν πιστεύω
να με μισείς δε νομίζω
μια άκρη να βρω παλεύω
μια γονατίζω
|
Páli pioménos ke mónos
ta vléfará mu ligizo
s’ éna skabó vidoménos
ki óla girízun
Dípla i thési su ádia
klino ta mátia, se vlépo
ginan’ i méres mu vrádia
ádio pakéto
Όmos akóma elpízo
ke me katárti spasméno
sta ónirá mu armenízo
m’ éna potó kerasméno
Páli pioménos ke mónos
Mu ‘pes tha ‘rthis ma den írthes
óres ke óres stiménos
níchtes ke níchtes
Na m’ agapás den pistevo
na me misis de nomízo
mia ákri na vro palevo
mia gonatízo
|