Με τα μάτια σου πως με καρφώνεις,
σβήνω όταν με κοιτάς,
μάνα μου, λατρεία μου, έλα Παναγία μου,
σαν μαγνήτης με τραβάς.
Παναγιά μου κάτι μάτια,
Θεέ μου μ’ έκαναν κομμάτια,
θάνατος κάθε ματιά
κι όταν μ’ αντικρίζουνε,
σα μαχαίρια σκίζουνε,
την φτωχή μου την καρδιά,
κι όταν μ’ αντικρίζουνε,
σα μαχαίρια σκίζουνε,
την φτωχή μου την καρδιά.
Σαν τα μάτια σου δεν ξαναείδα,
έξυπνα και πονηρά,
και σε κάθε βήμα σου, έχεις κι ένα θύμα σου,
και σκορπάς τη συμφορά.
Παναγιά μου κάτι μάτια,
Θεέ μου μ’ έκαναν κομμάτια,
θάνατος κάθε ματιά
κι όταν μ’ αντικρίζουνε,
σα μαχαίρια σκίζουνε,
την φτωχή μου την καρδιά,
κι όταν μ’ αντικρίζουνε,
σα μαχαίρια σκίζουνε,
την φτωχή μου την καρδιά.
|
Me ta mátia su pos me karfónis,
svíno ótan me kitás,
mána mu, latria mu, éla Panagia mu,
san magnítis me travás.
Panagiá mu káti mátia,
Theé mu m’ ékanan kommátia,
thánatos káthe matiá
ki ótan m’ antikrízune,
sa macheria skízune,
tin ftochí mu tin kardiá,
ki ótan m’ antikrízune,
sa macheria skízune,
tin ftochí mu tin kardiá.
San ta mátia su den ksanaida,
éksipna ke ponirá,
ke se káthe víma su, échis ki éna thíma su,
ke skorpás ti simforá.
Panagiá mu káti mátia,
Theé mu m’ ékanan kommátia,
thánatos káthe matiá
ki ótan m’ antikrízune,
sa macheria skízune,
tin ftochí mu tin kardiá,
ki ótan m’ antikrízune,
sa macheria skízune,
tin ftochí mu tin kardiá.
|