|
Πολύ σε μία λάθος μου στιγμή
ξέρω σε πλήγωσα πολύ
μα το μετάνιωσα
μα το μετάνιωσα
Να το πιστέψω δεν μπορώ
πως όλα τέλειωσαν εδώ
έτσι άδοξα
τόσο παράδοξα
Μ’ ένα παράπονο γυρνώ
και σου φωνάζω σ’ αγαπώ
πες μου για δε μ’ ακούς
δεν το χωράει ο νους
δε με λυπάσαι που πονώ
έξω απ’ το σπίτι σου περνώ
μα έχεις το δρόμο της καρδιάς σου πια κλειστό
Αυτή ήταν η κακιά στιγμή
μα ήταν βλέπεις αρκετή
όλα όσα χτίσαμε
να τα γκρεμίσουμε
Να το πιστέψω δεν μπορώ
πως όλα τέλειωσαν εδώ
έτσι άδοξα
τόσο παράδοξα
Μ’ ένα παράπονο γυρνώ
και σου φωνάζω σ’ αγαπώ
πες μου για δε μ’ ακούς
δεν το χωράει ο νους
δε με λυπάσαι που πονώ
έξω απ’ το σπίτι σου περνώ
μα έχεις το δρόμο της καρδιάς σου πια κλειστόω
|
Polí se mía láthos mu stigmí
kséro se plígosa polí
ma to metániosa
ma to metániosa
Na to pistépso den boró
pos óla téliosan edó
étsi ádoksa
tóso parádoksa
M’ éna parápono girnó
ke su fonázo s’ agapó
pes mu gia de m’ akus
den to chorái o nus
de me lipáse pu ponó
ékso ap’ to spíti su pernó
ma échis to drómo tis kardiás su pia klistó
Aftí ítan i kakiá stigmí
ma ítan vlépis arketí
óla ósa chtísame
na ta gkremísume
Na to pistépso den boró
pos óla téliosan edó
étsi ádoksa
tóso parádoksa
M’ éna parápono girnó
ke su fonázo s’ agapó
pes mu gia de m’ akus
den to chorái o nus
de me lipáse pu ponó
ékso ap’ to spíti su pernó
ma échis to drómo tis kardiás su pia klistóo
|
