Γιατί έφυγες, γιατί
γιατί για μια αφορμή
μπορεί μόνο μια στιγμή
να ‘ναι αρκετή τη πληγή να κλείσει,
μαζί μέσα στη βροχή,
εσύ όλη μου η ζωή,
γιατί σε μια άσχημη στιγμή
ήμασταν τρελοί και η ζωή μου αδειάζει.
Πέρασε η νύχτα και μη
με πνίγουν τα όνειρα μου
ακούω μες στην άγρια σιωπή
τους χτύπους της καρδιάς μου
πως εγώ φαντάστηκα να ζω
χωρίς να έχω εσένα
είσαι μια ανάμνηση πια
φαίνεται σαν ψέμα
πως εγώ φαντάστηκα να ζω
χωρίς να έχω εσένα
είσαι μια ανάμνηση που
ξυπνά τα περασμένα.
Γιατί πόνεσα πολύ
μπορεί μια καινούργια αρχή
να δεις ότι έχεις νιώσει χτες
στην μοναξιά μου μπες,
μια λέξη σου μου φτάνει.
Πέρασε η νύχτα και μη
με πνίγουν τα όνειρα μου
ακούω μες στην άγρια σιωπή
τους χτύπους της καρδιάς μου
πως εγώ φαντάστηκα να ζω
χωρίς να έχω εσένα
είσαι μια ανάμνηση πια
φαίνεται σαν ψέμα
πως εγώ φαντάστηκα να ζω
χωρίς να έχω εσένα
είσαι μια ανάμνηση που
ξυπνά τα περασμένα.
|
Giatí éfiges, giatí
giatí gia mia aformí
bori móno mia stigmí
na ‘ne arketí ti pligí na klisi,
mazí mésa sti vrochí,
esí óli mu i zoí,
giatí se mia áschimi stigmí
ímastan treli ke i zoí mu adiázi.
Pérase i níchta ke mi
me pnígun ta ónira mu
akuo mes stin ágria siopí
tus chtípus tis kardiás mu
pos egó fantástika na zo
chorís na écho eséna
ise mia anámnisi pia
fenete san pséma
pos egó fantástika na zo
chorís na écho eséna
ise mia anámnisi pu
ksipná ta perasména.
Giatí pónesa polí
bori mia kenurgia archí
na dis óti échis niósi chtes
stin monaksiá mu bes,
mia léksi su mu ftáni.
Pérase i níchta ke mi
me pnígun ta ónira mu
akuo mes stin ágria siopí
tus chtípus tis kardiás mu
pos egó fantástika na zo
chorís na écho eséna
ise mia anámnisi pia
fenete san pséma
pos egó fantástika na zo
chorís na écho eséna
ise mia anámnisi pu
ksipná ta perasména.
|