Πότε θα κάμει ξαστεριά,
πότε θα φλεβαρίσει,
να πάρω το ντουφέκι μου,
την έμορφη πατρόνα,
να κατεβώ στον Ομαλό,
στη στράτα του Μουσούρου,
Να κάμω μάνες δίχως γιους,
γυναίκες δίχως άντρες,
να κάμω και μωρά παιδιά,
να κλαιν’ δίχως μανάδες,
Να κλαιν’ τη νύχτα για νερό,
και την αυγή για γάλα,
και τ’ αποδιαφωτίσματα
τη δόλια τους τη μάνα…
|
Póte tha kámi ksasteriá,
póte tha flevarísi,
na páro to ntuféki mu,
tin émorfi patróna,
na katevó ston Omaló,
sti stráta tu Musuru,
Na kámo mánes díchos gius,
ginekes díchos ántres,
na kámo ke morá pediá,
na klen’ díchos manádes,
Na klen’ ti níchta gia neró,
ke tin avgí gia gála,
ke t’ apodiafotísmata
ti dólia tus ti mána…
|