|
Πάψε να μιλάς για βράδια
που αφήνουνε σημάδια
χώρια μου όσο ζεις
Εγώ έφυγα με χίλια
από τη δική σου ζήλια
στη φωτιά σου θα καείς
Πρόβλημά σου τα ξενύχτια σου
οι καημοί τα καρδιοχτύπια σου
χόρτασα απ’ τα παραμύθια σου
τέρμα ως εδώ
Πρόβλημά σου αν τρελαίνεσαι
κι απ’ τα χείλη μου αν κρέμεσαι
τώρα όσο και να καίγεσαι
ούτε να σε δω
Πάψε να με κατακρίνεις
κι αφορμές παντού να δίνεις
ψέματα να λες
Μη σε νοιάζει πως περνάω
αν πονάω ή αν γελάω
μείνε ήσυχος δε φταις
|
Pápse na milás gia vrádia
pu afínune simádia
chória mu óso zis
Egó éfiga me chília
apó ti dikí su zília
sti fotiá su tha kais
Próvlimá su ta kseníchtia su
i kaimi ta kardiochtípia su
chórtasa ap’ ta paramíthia su
térma os edó
Próvlimá su an trelenese
ki ap’ ta chili mu an krémese
tóra óso ke na kegese
ute na se do
Pápse na me katakrínis
ki aformés pantu na dínis
psémata na les
Mi se niázi pos pernáo
an ponáo í an geláo
mine ísichos de ftes
|
