Δώσ’ μου τα κλειδιά του κόσμου
να ‘ρθω να κρυφτώ
έναν έρωτα για φως μου
νύχτες που δε ζω
Δώσ’ μου φλόγα στη ζωή
στο κορμί και στην ψυχή
μάτια πρόκληση για αρχή
και φωνή μες στη σιωπή
Χρόνε πες πως μου δίνεις χάρη
το όνειρο μου να βρει την άκρη
που το χάνω με το φεγγάρι
από αυγή σ’ αυγή
Δώσ’ μου της βροχής τη μπόρα
ψέμα να πνιγεί
της φωτιάς τα λόγια δώρα
που ‘ναι αφορμή
Δώσ’ μου φλόγα στη ζωή
στο κορμί και στην ψυχή
μάτια πρόκληση για αρχή
και φωνή μες στη σιωπή
Χρόνε πες πως μου δίνεις χάρη
το όνειρο μου να βρει την άκρη
που το χάνω με το φεγγάρι
από αυγή σ’ αυγή
|
Dós’ mu ta klidiá tu kósmu
na ‘rtho na kriftó
énan érota gia fos mu
níchtes pu de zo
Dós’ mu flóga sti zoí
sto kormí ke stin psichí
mátia próklisi gia archí
ke foní mes sti siopí
Chróne pes pos mu dínis chári
to óniro mu na vri tin ákri
pu to cháno me to fengári
apó avgí s’ avgí
Dós’ mu tis vrochís ti bóra
pséma na pnigi
tis fotiás ta lógia dóra
pu ‘ne aformí
Dós’ mu flóga sti zoí
sto kormí ke stin psichí
mátia próklisi gia archí
ke foní mes sti siopí
Chróne pes pos mu dínis chári
to óniro mu na vri tin ákri
pu to cháno me to fengári
apó avgí s’ avgí
|