Προς Θεού μην κλάψεις όταν φύγεις,
κλείσε όλα τα φώτα να μην δω
τα θολά τα μάτια σου, το πικρό χαμόγελο,
τη ζωή να γίνεται δάκρυ σιωπηλό,
τα θολά τα μάτια σου, το πικρό χαμόγελο,
τη ζωή να γίνεται δάκρυ σιωπηλό.
Σ’ αγαπώ, μην πεις όλα τελειώσαν
και σπάσαν οι κλωστές που μας ενώσαν,
σ’ αγαπώ, μην πεις ότι θα φύγεις,
στο χαμό την πόρτα μην ανοίγεις,
σ’ αγαπώ, την πόρτα μην ανοίγεις.
Προς Θεού μην κλάψεις όταν φύγεις
και μην πεις πως ήταν ως εδώ,
πριν βραδιάσει τ’ όνειρο, στο μηδέν πριν φτάσουμε,
άσε να φαντάζομαι ό,τι θέλω εγώ,
πριν βραδιάσει τ’ όνειρο, στο μηδέν πριν φτάσουμε,
άσε να φαντάζομαι ό,τι θέλω εγώ.
Σ’ αγαπώ, μην πεις όλα τελειώσαν
και σπάσαν οι κλωστές που μας ενώσαν,
σ’ αγαπώ, μην πεις ότι θα φύγεις,
στο χαμό την πόρτα μην ανοίγεις,
σ’ αγαπώ, την πόρτα μην ανοίγεις.
|
Pros Theu min klápsis ótan fígis,
klise óla ta fóta na min do
ta tholá ta mátia su, to pikró chamógelo,
ti zoí na ginete dákri siopiló,
ta tholá ta mátia su, to pikró chamógelo,
ti zoí na ginete dákri siopiló.
S’ agapó, min pis óla teliósan
ke spásan i klostés pu mas enósan,
s’ agapó, min pis óti tha fígis,
sto chamó tin pórta min anigis,
s’ agapó, tin pórta min anigis.
Pros Theu min klápsis ótan fígis
ke min pis pos ítan os edó,
prin vradiási t’ óniro, sto midén prin ftásume,
áse na fantázome ó,ti thélo egó,
prin vradiási t’ óniro, sto midén prin ftásume,
áse na fantázome ó,ti thélo egó.
S’ agapó, min pis óla teliósan
ke spásan i klostés pu mas enósan,
s’ agapó, min pis óti tha fígis,
sto chamó tin pórta min anigis,
s’ agapó, tin pórta min anigis.
|