Τρομάζω όταν νιώθω
πως θα `ρθει η στιγμή που θα φύγεις,
τρομάζω όταν βλέπω,
τη νύχτα, την πόρτα ν’ ανοίγεις,
τρομάζω σαν νιώθω
το βλέμμα σου αλλού να κοιτάζει,
τρομάζω, γιατί η μοναξιά σου
με κρύσταλλο μοιάζει.
Σ’ αγαπώ και τρομάζω,
“μη μου φύγεις” σου φωνάζω.
Τρομάζω γι’ αυτές τις αγάπες
που φεύγουν και χάνονται,
τρομάζω γι’ αυτές τις στιγμές
που οι καρδιές δεν αισθάνονται,
τρομάζω για όσα θα γίνουν
χωρίς να το ξέρω,
τρομάζω όταν σκέφτομαι
πως θα `ρθει η στιγμή να υποφέρω.
Σ’ αγαπώ και τρομάζω,
“μη μου φύγεις” σου φωνάζω.
|
Tromázo ótan niótho
pos tha `rthi i stigmí pu tha fígis,
tromázo ótan vlépo,
ti níchta, tin pórta n’ anigis,
tromázo san niótho
to vlémma su allu na kitázi,
tromázo, giatí i monaksiá su
me krístallo miázi.
S’ agapó ke tromázo,
“mi mu fígis” su fonázo.
Tromázo gi’ aftés tis agápes
pu fevgun ke chánonte,
tromázo gi’ aftés tis stigmés
pu i kardiés den esthánonte,
tromázo gia ósa tha ginun
chorís na to kséro,
tromázo ótan skéftome
pos tha `rthi i stigmí na ipoféro.
S’ agapó ke tromázo,
“mi mu fígis” su fonázo.
|