Σαν να κοιτάω στον καθρέφτη την ψυχή μου
νιώθω ξανά όπως σε βλέπω απέναντί μου
στην ίδια λέξη πάλι κόκκινο θα πιάσουμε
και σαν παιδιά στο ίδιο αστείο θα γελάσουμε
Σαν δυο σταγόνες νερό μοιάζουμε εμείς
τόσο πολύ που απορώ αν στον πλανήτη αυτόν
το ‘νιωσε έτσι άλλος κανείς
Λες και ακούω κάπου τον αντίλαλό μου
αισθάνομαι όταν μου μιλάς στο ακουστικό μου
όπως εγώ στα ίδια πράγματα πληγώνεσαι
στα ίδια πάθη σαν κι εμένα ολοκληρώνεσαι
Σαν δυο σταγόνες νερό μοιάζουμε εμείς
τόσο πολύ που απορώ αν στον πλανήτη αυτόν
το ‘νιωσε έτσι άλλος κανείς
|
San na kitáo ston kathréfti tin psichí mu
niótho ksaná ópos se vlépo apénantí mu
stin ídia léksi páli kókkino tha piásume
ke san pediá sto ídio astio tha gelásume
San dio stagónes neró miázume emis
tóso polí pu aporó an ston planíti aftón
to ‘niose étsi állos kanis
Les ke akuo kápu ton antílaló mu
esthánome ótan mu milás sto akustikó mu
ópos egó sta ídia prágmata pligónese
sta ídia páthi san ki eména oloklirónese
San dio stagónes neró miázume emis
tóso polí pu aporó an ston planíti aftón
to ‘niose étsi állos kanis
|