Το μακρύ σου, το κοντό σου, το στενό και το φαρδύ,
πάνω χέρι, κάτω χέρι, τίνος χέρι είν’ πιο βαρύ,
σε λατρεύω, με λατρεύεις, σ’ αγαπώ και μ’ αγαπάς,
μα απ’ την πόρτα δε χωράω, απ’ την πόρτα δε χωράς.
Μου ‘κανες, σου ‘κανα, μου ‘κανες, σου ‘κανα,
πω πω τι μου `κανες,
σου ‘κανα, μου ‘κανες, σου ‘κανα, μου ‘κανες,
πω πω τι σου ‘κανα.
Σ’ αγκαλιάζω, σε χαϊδεύω, αλλά σε αντιπαθώ,
μου ‘ρχεται να σε πλακώσω και να εξαφανιστώ,
όσο πιο πολύ με θέλεις, άλλο τόσο με χτυπάς,
ο γιατρός δε βρίσκει λύση και μας χρειάζεται παπάς.
Μου ‘κανες, σου ‘κανα, μου ‘κανες, σου ‘κανα,
πω πω τι μου `κανες,
σου ‘κανα, μου ‘κανες, σου ‘κανα, μου ‘κανες,
πω πω τι σου ‘κανα.
|
To makrí su, to kontó su, to stenó ke to fardí,
páno chéri, káto chéri, tínos chéri in’ pio varí,
se latrevo, me latrevis, s’ agapó ke m’ agapás,
ma ap’ tin pórta de choráo, ap’ tin pórta de chorás.
Mu ‘kanes, su ‘kana, mu ‘kanes, su ‘kana,
po po ti mu `kanes,
su ‘kana, mu ‘kanes, su ‘kana, mu ‘kanes,
po po ti su ‘kana.
S’ agkaliázo, se chaidevo, allá se antipathó,
mu ‘rchete na se plakóso ke na eksafanistó,
óso pio polí me thélis, állo tóso me chtipás,
o giatrós de vríski lísi ke mas chriázete papás.
Mu ‘kanes, su ‘kana, mu ‘kanes, su ‘kana,
po po ti mu `kanes,
su ‘kana, mu ‘kanes, su ‘kana, mu ‘kanes,
po po ti su ‘kana.
|