|
Μια φορά κι έναν καιρό μες στο κέντρο στην Αθήνα
ήταν ένα καλό παιδί που έκανε βιτρίνα
σ’ ένα μαγαζί με αφεντικό ένα γέρο.
Πως άντεχε εκεί μέσα στ’ αλήθεια δεν το ξέρω.
Είχε και δυο γιους σκέτη μοχθηρία
που να μειώσουν το παιδί δε χάναν ευκαιρία.
Κι ας πούμε εγώ πως ήμουν το παιδί το αναφέρον
για να `χει η ιστορία λιγάκι ενδιαφέρον.
Σκούπιζα, ξεσκόνιζα, μαγείρευα στιφάδο,
έπλενα τ’ αμάξι τους με σπόγγο και με κάδο
και κάθε μήνα έπεφτε μισθός το ξεροκόμματο.
Για να ζήσω έκανα τις νύχτες τον αώματο.
Κι ενώ του γέρου έπιπταν στα μούτρα μου τα σάλια
σκεφτόμουν το λαιμό του σαν καρύδι στην τανάλια.
Ακούστηκε ντουντούκα, ήταν ένας τελάλης.
Για να μη γίνω κλασσικός, δεν ήτανε ο Γκάλης.
”Ακoύσατε, ακούσατε, μπορείτε να ραπάρετε.
Σε τούτο το διαγωνισμό μέρος πρέπει να πάρετε.
Και όποιου από `σας μας αρέσουνε τα μούτρα
να μάθει στην πριγκίπισσα όλο το Kamasutra.”
Φτωχό πλην όμως τίμιο σταχτοραπερόνι.
Μια καλή νεράιδα με θαύμα σε γλιτώνει.
The fata and the tsoglans χωρίς καιρό να χάσουν
χιπ χοπικό εξοπλισμό έτρεξαν να νοικιάσουν.
Κουκουλίδια και σκουφιά, φουφούλα, παντελόνια
κι απ’ τη μια στιγμή στην άλλη μου ντυθήκαν ραπερόνια.
Κι εγώ T-shirt Lefkada και τρύπιο παντελόνι.
Έμεινα να σφυρηλατώ πέταλο στο αμμώνι.
Να ‘ρθω τους λέω να πω κι εγώ τραγούδι που ριμάρει
μα αυτοί τρελά γελώντας με κλείσαν στο κελάρι.
Κι έτσι όπως καθάριζα τον κύριο Κακουλίδη
κάτι σαν μια λάμψη μου πετάει το βουρτσίδι.
Μετά τη νέα Λάμψακο που μου ‘φυγε η τύφλα
μαύρη είδα νεράιδα σαν την queen Latifah.
Μου φοράν χρυσό Kangoli, τσουρέκι αλυσίδα
και στο χέρι το μικρόφωνο του βασιλιά του Μίδα.
Βίδωσε στ’ αυτί μου σκουλαρίκι με διαμάντι
και μου χάρισε Vocoder για να μοιάζω με το Δάντη.
Μου φόρεσε στο πόδι Adidas αυθεντικό
κι έκανε το πατίνι μου κίτρινο πορσικό.
Μου λέει `’Ανέβα στη σκηνή και δωσ’ τα όλα τώρα
μα φύγε πριν κουνήσει η δωδέκατη η ώρα”.
Φτωχό πλην όμως τίμιο σταχτοραπερόνι.
Μια καλή νεράιδα με θαύμα σε γλιτώνει.
Ήταν κατά τις έντεκα που ανέβηκα στην πίστα
κι ήμουν ο τελευταίος MC μέσα στη λίστα.
Από κάτω το κοινό άρχισε να παρακμάζει
και η πριγκιπογκόμενα είχε αρχίσει να νυστάζει.
Πήρα το μικρόφωνο κι η φωνή μου τους προστάζει
”Τα χέρια στον αέρα σαν να μη σας νοιάζει”.
Το πλήθος τότε άρχισε τις ζητωκραυγές
κι η πριγκιπέσα εξέπεμπε κόκκινες καρδιές.
Μα λίγο πριν τελειώσω ακούστηκε ο Big Bess
να ξεκινάει να χτυπά προς 12 φορές.
Το Adidas απ’ τη φούρια έμεινε για πάντα πίσω
κι η πρινσέσσα με λυγμούς φωνάζει `’Γύρνα πίσω”.
Η 924 αν έμενα λιγάκι
πατίνι θα γινότανε το kangol μου ψαθάκι.
Μα η πριγκιποπούρσναχ που τα `βλεπε όλα ρόδινα
όργωσε την Αθήνα να ταιριάξει το υπόδημα.
Ήρθε απ’ το μαγαζί που δούλευα κι εγώ
και ταίριαξε το Atita στου αφεντικού το γιο.
Το κέρατό μου μέσα! Πάλι ατυχία!
Και ζήσανε αυτοί καλά κι εγώ πουλώ λαχεία.
Φτωχό πλην όμως τίμιο σταχτοραπερόνι.
Μια καλή νεράιδα με θαύμα σε γλιτώνει.
|
Mia forá ki énan keró mes sto kéntro stin Athína
ítan éna kaló pedí pu ékane vitrína
s’ éna magazí me afentikó éna géro.
Pos ánteche eki mésa st’ alíthia den to kséro.
Iche ke dio gius skéti mochthiría
pu na miósun to pedí de chánan efkería.
Ki as pume egó pos ímun to pedí to anaféron
gia na `chi i istoría ligáki endiaféron.
Skupiza, kseskóniza, magireva stifádo,
éplena t’ amáksi tus me spóngo ke me kádo
ke káthe mína épefte misthós to kserokómmato.
Gia na zíso ékana tis níchtes ton aómato.
Ki enó tu géru épiptan sta mutra mu ta sália
skeftómun to lemó tu san karídi stin tanália.
Akustike ntuntuka, ítan énas telális.
Gia na mi gino klassikós, den ítane o Gkális.
”Akusate, akusate, borite na rapárete.
Se tuto to diagonismó méros prépi na párete.
Ke ópiu apó `sas mas arésune ta mutra
na máthi stin prigkípissa ólo to Kamasutra.”
Ftochó plin ómos tímio stachtoraperóni.
Mia kalí neráida me thafma se glitóni.
The fata and the tsoglans chorís keró na chásun
chip chopikó eksoplismó étreksan na nikiásun.
Kukulídia ke skufiá, fufula, pantelónia
ki ap’ ti mia stigmí stin álli mu ntithíkan raperónia.
Ki egó T-shirt Lefkada ke trípio pantelóni.
Έmina na sfirilató pétalo sto ammóni.
Na ‘rtho tus léo na po ki egó tragudi pu rimári
ma afti trelá gelóntas me klisan sto kelári.
Ki étsi ópos katháriza ton kírio Kakulídi
káti san mia lámpsi mu petái to vurtsídi.
Metá ti néa Lámpsako pu mu ‘fige i tífla
mavri ida neráida san tin queen Latifah.
Mu forán chrisó Kangoli, tsuréki alisída
ke sto chéri to mikrófono tu vasiliá tu Mída.
Idose st’ aftí mu skularíki me diamánti
ke mu chárise Vocoder gia na miázo me to Dánti.
Mu fórese sto pódi Adidas afthentikó
ki ékane to patíni mu kítrino porsikó.
Mu léi `’Anéva sti skiní ke dos’ ta óla tóra
ma fíge prin kunísi i dodékati i óra”.
Ftochó plin ómos tímio stachtoraperóni.
Mia kalí neráida me thafma se glitóni.
Ήtan katá tis énteka pu anévika stin písta
ki ímun o telefteos MC mésa sti lísta.
Apó káto to kinó árchise na parakmázi
ke i prigkipogkómena iche archísi na nistázi.
Píra to mikrófono ki i foní mu tus prostázi
”Ta chéria ston aéra san na mi sas niázi”.
To plíthos tóte árchise tis zitokravgés
ki i prigkipésa eksépebe kókkines kardiés.
Ma lígo prin telióso akustike o Big Bess
na ksekinái na chtipá pros 12 forés.
To Adidas ap’ ti furia émine gia pánta píso
ki i prinséssa me ligmus fonázi `’Girna píso”.
I 924 an émena ligáki
patíni tha ginótane to kangol mu psatháki.
Ma i prigkipopursnach pu ta `vlepe óla ródina
órgose tin Athína na teriáksi to ipódima.
Ήrthe ap’ to magazí pu duleva ki egó
ke teriakse to Atita stu afentiku to gio.
To kérató mu mésa! Páli atichía!
Ke zísane afti kalá ki egó puló lachia.
Ftochó plin ómos tímio stachtoraperóni.
Mia kalí neráida me thafma se glitóni.
|
