|
Το πέρασμενο καλοκαίρι
σα γλαροπούλια σαν πουλιά
ξαπλώναμε το μεσημέρι
στη Βάρκιζα σε μια σπηλιά
Το βράδυ αρμενίζαμε
για μακρινά ταξίδια
και το πρωί γυρίζαμε
κι αρχίζαμε τα ίδια
Εγώ σου σκάλιζα καΐκια
στο καφετί σου κορμί
κι εσύ μου έστρωνες τα φύκια
όταν ερχόταν η στιγμή
Το βράδυ αρμενίζαμε
για μακρινά ταξίδια
και το πρωί γυρίζαμε
κι αρχίζαμε τα ίδια
Έφερε σύννεφα ο Σεπτέμβρης
και κύμα η ακρογιαλιά
μα εσύ δε γύρισες να μ’ έβρεις
στην Βάρκιζα σε μια σπηλιά
Το βράδυ αρμενίζαμε
για μακρινά ταξίδια
και το πρωί γυρίζαμε
κι αρχίζαμε τα ίδια
|
To pérasmeno kalokeri
sa glaropulia san puliá
ksaplóname to mesiméri
sti Oárkiza se mia spiliá
To vrádi armenízame
gia makriná taksídia
ke to pri girízame
ki archízame ta ídia
Egó su skáliza kaΐkia
sto kafetí su kormí
ki esí mu éstrones ta fíkia
ótan erchótan i stigmí
To vrádi armenízame
gia makriná taksídia
ke to pri girízame
ki archízame ta ídia
Έfere sínnefa o Septémvris
ke kíma i akrogialiá
ma esí de girises na m’ évris
stin Oárkiza se mia spiliá
To vrádi armenízame
gia makriná taksídia
ke to pri girízame
ki archízame ta ídia
|
