|
Θα πιστέψω
Θα νηστέψω
Και στα γόνατα θα πέσω
Θα ξενιτευτώ
Αν στ’ αλήθεια δε γυρνούσες
Αγκαλιά με ξένο άνδρα
Στης Λαρίσης τον σταθμό
Τα ψέματα τελειώσανε
Και τα κεράκια λειώσανε
Και πού να πας και να το πεις
Ετούτο το κακό
Ήμουν μικρός με γέλασες
Την ώρα μόνο πέρασες
Θα γίνει φονικό
Θα πιστέψω
Θα νηστέψω
Το παράθυρο
Θ’ ανοίξω
Και στην άσφαλτο θ’αφήσω
Το στερνό φιλί
Γιατί μόνος μου σε βρήκα
Αγκαλιά με άλλον άνδρα
Έξω απ’ την Κομοτηνή
|
Tha pistépso
Tha nistépso
Ke sta gónata tha péso
Tha kseniteftó
An st’ alíthia de girnuses
Agkaliá me kséno ándra
Stis Larísis ton stathmó
Ta psémata teliósane
Ke ta kerákia liósane
Ke pu na pas ke na to pis
Etuto to kakó
Ήmun mikrós me gélases
Tin óra móno pérases
Tha gini fonikó
Tha pistépso
Tha nistépso
To paráthiro
Th’ anikso
Ke stin ásfalto th’afíso
To sternó filí
Giatí mónos mu se vríka
Agkaliá me állon ándra
Έkso ap’ tin Komotiní
|
