Διπλό κονιάκ και μουσική
οι αναμνήσεις χορευτές
δίνουν παράσταση βουβή
με στέλνουν σ’ άλλες εποχές.
Το παρελθόν μου ένα κουτί
που άνοιξε η Πανδώρα
όμως τι το ‘θελες κι εσύ
να φτάσεις τέτοιαν ώρα.
Το δίκιο μου μ’ αφήνει αδιάφορο
μετράνε αλλιώτικα όλα αυτά.
Οι νύχτες γέμισαν παράπονο
και με βουλιάζουν στα ρηχά.
Το τζάμι μου είχε ρωγμή
μου το ‘δειξε μια αχτίδα.
Ο εργάτης φταίει ή το γυαλί,
ή μήπως που το είδα.
Και βγαίνει ένας στεναγμός
βρε τι μυστήρια ζωή,
τώρα που πέρασε καιρός
πες μου μετάνιωσες κι εσύ;
|
Dipló koniák ke musikí
i anamnísis choreftés
dínun parástasi vuví
me stélnun s’ álles epochés.
To parelthón mu éna kutí
pu ánikse i Pandóra
ómos ti to ‘theles ki esí
na ftásis tétian óra.
To díkio mu m’ afíni adiáforo
metráne alliótika óla aftá.
I níchtes gémisan parápono
ke me vuliázun sta richá.
To tzámi mu iche rogmí
mu to ‘dikse mia achtída.
O ergátis ftei í to gialí,
í mípos pu to ida.
Ke vgeni énas stenagmós
vre ti mistíria zoí,
tóra pu pérase kerós
pes mu metánioses ki esí;
|