|
Κλείσε τα μάτια μάτια μου
για αύριο ποιος ξέρει
η νέα μέρα που θα `ρθει
τι άνεμο θα φέρει.
Μα εγώ θα ζω για τις στιγμές
που θα `σαι απέναντι μου
και για τη φλόγα της καρδιάς
που καίει την λογική μου.
Όσα εσύ δε μου `ταξες
κι εγώ δεν τα τολμούσα
τις μέρες τα ζωγράφιζα
τις νύχτες τα ποθούσα.
Μα εγώ θα ζω για τις στιγμές
που θα `σαι απέναντι μου
και για τη φλόγα της καρδιάς
που καίει την λογική μου.
Ο ουρανός είναι η σιωπή
στης θάλασσας τον ήχο
η ευτυχία κρύβεται
σε έρημα ακρογιάλια.
Την ώρα που το δειλινό
σβήνει τα μυστικά μας
και παίρνει ο ορίζοντας
φωτιά και κάνει τα όνειρα μας
τριαντάφυλλα…
|
Klise ta mátia mátia mu
gia avrio pios kséri
i néa méra pu tha `rthi
ti ánemo tha féri.
Ma egó tha zo gia tis stigmés
pu tha `se apénanti mu
ke gia ti flóga tis kardiás
pu kei tin logikí mu.
Όsa esí de mu `takses
ki egó den ta tolmusa
tis méres ta zográfiza
tis níchtes ta pothusa.
Ma egó tha zo gia tis stigmés
pu tha `se apénanti mu
ke gia ti flóga tis kardiás
pu kei tin logikí mu.
O uranós ine i siopí
stis thálassas ton ícho
i eftichía krívete
se érima akrogiália.
Tin óra pu to dilinó
svíni ta mistiká mas
ke perni o orízontas
fotiá ke káni ta ónira mas
triantáfilla…
|
