Είπα πως όλα έχουνε κάποιο τέλος
και δε μίλησες
έγειρες το κεφάλι κι ήσουν τρομαγμένη
και με φίλησες.
Τσιγάρο ζητάς ν’ ανάψεις
μα πάλι κάθισες
και προσπάθησες να γελάσεις
όμως δεν κράτησες
και μου δάκρυσες.
Τώρα κλαις όμως είν’ αργά
είν’ ανώφελο πια το δάκρυ σου
και μόνη να δεις τα λάθη σου.
Τώρα κλαις όμως είν’ αργά
στο `χα πει πως αλλιώς δε γίνεται
η καρδιά φυλακή δε κλείνεται.
Κράτησα τη καρδιά μου όσο μπορούσα
όμως ράγισε
χρόνια όλα τα λάθη σου συγχωρούσα
μα δεν άξιζε.
Και τώρα που ο χρόνος κλείνει
πληγές που άνοιξες
την αλήθεια που σε πονάει άλλο δεν άντεξες
και μου δάκρυσες.
Τώρα κλαις όμως είν’ αργά
είν’ ανώφελο πια το δάκρυ σου
και μόνη να δεις τα λάθη σου.
Τώρα κλαις όμως είν’ αργά
στο `χα πει πως αλλιώς δε γίνεται
η καρδιά φυλακή δε κλείνεται.
|
Ipa pos óla échune kápio télos
ke de mílises
égires to kefáli ki ísun tromagméni
ke me fílises.
Tsigáro zitás n’ anápsis
ma páli káthises
ke prospáthises na gelásis
ómos den krátises
ke mu dákrises.
Tóra kles ómos in’ argá
in’ anófelo pia to dákri su
ke móni na dis ta láthi su.
Tóra kles ómos in’ argá
sto `cha pi pos alliós de ginete
i kardiá filakí de klinete.
Krátisa ti kardiá mu óso borusa
ómos rágise
chrónia óla ta láthi su sigchorusa
ma den áksize.
Ke tóra pu o chrónos klini
pligés pu ánikses
tin alíthia pu se ponái állo den ántekses
ke mu dákrises.
Tóra kles ómos in’ argá
in’ anófelo pia to dákri su
ke móni na dis ta láthi su.
Tóra kles ómos in’ argá
sto `cha pi pos alliós de ginete
i kardiá filakí de klinete.
|