Εγώ σ’ αγαπάω, εγώ σε στηρίζω,
εγώ εδώ, εγώ εκεί ζωή να σου χτίζω,
κι εσύ βρήκες λεία για αχαριστία
και μια εδώ, την άλλη εκεί εκεί και μια προδοσία.
Ως εδώ να μ’ απογοητεύεις
κι όπως πάντα να σε συγχωρώ,
ως εδώ και το μπλοκάκι της συγγνώμης το πετάω,
ως εδώ να μ’ απογοητεύεις
κι όπως πάντα να σε συγχωρώ,
ως εδώ και το ποτήρι της υπομονής το σπάω.
Εγώ για ν’ ανέβεις, εγώ μην πονέσεις,
εγώ να μπω, εγώ να δω δικές σου υποθέσεις,
κι εσύ βρήκες θύμα να πέφτεις σαν κύμα
καημός εδώ, πληγή εκεί, θυσίες μου κρίμα.
Ως εδώ να μ’ απογοητεύεις
κι όπως πάντα να σε συγχωρώ,
ως εδώ και το μπλοκάκι της συγγνώμης το πετάω,
ως εδώ να μ’ απογοητεύεις
κι όπως πάντα να σε συγχωρώ,
ως εδώ και το ποτήρι της υπομονής το σπάω.
Ως εδώ, ως εδώ, ως εδώ, ως εδώ.
Ως εδώ να μ’ απογοητεύεις
κι όπως πάντα να σε συγχωρώ,
ως εδώ και το μπλοκάκι της συγγνώμης το πετάω,
ως εδώ να μ’ απογοητεύεις
κι όπως πάντα να σε συγχωρώ,
ως εδώ και το ποτήρι της υπομονής το σπάω.
Ως εδώ.
|
Egó s’ agapáo, egó se stirízo,
egó edó, egó eki zoí na su chtízo,
ki esí vríkes lia gia acharistía
ke mia edó, tin álli eki eki ke mia prodosía.
Os edó na m’ apogoitevis
ki ópos pánta na se sigchoró,
os edó ke to blokáki tis singnómis to petáo,
os edó na m’ apogoitevis
ki ópos pánta na se sigchoró,
os edó ke to potíri tis ipomonís to spáo.
Egó gia n’ anévis, egó min ponésis,
egó na bo, egó na do dikés su ipothésis,
ki esí vríkes thíma na péftis san kíma
kaimós edó, pligí eki, thisíes mu kríma.
Os edó na m’ apogoitevis
ki ópos pánta na se sigchoró,
os edó ke to blokáki tis singnómis to petáo,
os edó na m’ apogoitevis
ki ópos pánta na se sigchoró,
os edó ke to potíri tis ipomonís to spáo.
Os edó, os edó, os edó, os edó.
Os edó na m’ apogoitevis
ki ópos pánta na se sigchoró,
os edó ke to blokáki tis singnómis to petáo,
os edó na m’ apogoitevis
ki ópos pánta na se sigchoró,
os edó ke to potíri tis ipomonís to spáo.
Os edó.
|