Λόγια χαμένα, κάτι από σένα
κι εγώ θυμάμαι ένα παγωμένο βλέμμα.
Τι με πληγώνει, τι με θυμώνει
σε μια αγάπη που τη σκέπασε το χιόνι.
Χιόνι, η αγάπη χιόνι σε όσους μένουν μόνοι
ο χειμώνας στην καρδιά τους δεν τελειώνει.
Χιόνι, δάκρυ δάκρυ λιώνει κι ό,τι μας ενώνει
ένα βλέμμα παγωμένο σαν το χιόνι.
Ένα αντίο κι ύστερα κρύο
σε μια καρδιά που δε χωράει και τους δύο.
Κάτι αλλάζει και με τρομάζει
αυτό το χιόνι τη ζωή μου που σκεπάζει.
Χιόνι, η αγάπη χιόνι σε όσους μένουν μόνοι
ο χειμώνας στην καρδιά τους δεν τελειώνει.
Χιόνι, δάκρυ δάκρυ λιώνει κι ό,τι μας ενώνει
ένα βλέμμα παγωμένο σαν το χιόνι.
|
Lógia chaména, káti apó séna
ki egó thimáme éna pagoméno vlémma.
Ti me pligóni, ti me thimóni
se mia agápi pu ti sképase to chióni.
Chióni, i agápi chióni se ósus ménun móni
o chimónas stin kardiá tus den telióni.
Chióni, dákri dákri lióni ki ó,ti mas enóni
éna vlémma pagoméno san to chióni.
Έna antío ki ístera krío
se mia kardiá pu de chorái ke tus dío.
Káti allázi ke me tromázi
aftó to chióni ti zoí mu pu skepázi.
Chióni, i agápi chióni se ósus ménun móni
o chimónas stin kardiá tus den telióni.
Chióni, dákri dákri lióni ki ó,ti mas enóni
éna vlémma pagoméno san to chióni.
|